Arcadian Child, Kyrios K., One Man Drop, Sailor's Daughter @ Temple 1.12.2018

Αφορμή για την επίσκεψη μου στο The Temple το Σάββατο της 1^ης Δεκεμβρίου στάθηκε η παρουσίαση του νέου (δεύτερου) δίσκου των Κύπριων Arcadian Child, με τίτλο “Superfonica”.  Ένα μίνι φεστιβάλ στήθηκε με την συμμετοχή των Sailor’s Daughter, One Man Drop και Kyrios K. με μόλις 8€ είσοδο. 

Χάρηκα μπαίνοντας περίπου στις 21:30 στο χώρο γιατί πρόλαβα το event από την αρχή και τους Sailor’s Daughter, το συγκρότημα που θα ακολουθήσει τους Arcadian Child στην “Superfonica Tour”, επί σκηνής. Με αυτοπεποίθηση και καλό στήσιμο, η νεαρή alternative rock μπάντα για περίπου 35 λεπτά αποτέλεσε ιδανικό άνοιγμα με μελωδικά κιθαριστικά μέρη και πιο κοφτά riff σε μερικά τραγούδια. Αλλού postάρουν, αλλού τους λες και ψυχεδελικούς. Κατάφεραν να μαζέψουν τον κόσμο μπροστά στην σκηνή και έκλεισαν δυναμικά με ένα νέο τους κομμάτι, το “89 Miles” και μια άκρως επιτυχημένη rock διασκευή στο γνωστό disco hit “Hot stuff”.

Σε περίπου 10 λεπτά , μέχρι να ετοιμαστεί η σκηνή, ήταν η ώρα για το τρίο των One Man Drop. Αμέσως άναψε μια doom φλόγα, όχι metal αλλά σίγουρα doom. Πάρα πολύ ενδιαφέρον σχήμα, αποτελούμενο από έμπειρους μουσικούς, καταφέρνει να συνδυάσει doom, punk και rock’n’roll. Μουντή, βαριά, και επαναστατική (!) ατμόσφαιρα, και το συγκρότημα κέρδισε με ευκολία το χειροκρότημα, τελειώνοντας με μια διασκευή στο γνωστό “Guns of Brixton” των The Clash, προσαρμοσμένη στο ύφος τους. Άλλη μια διασκευή , στο “Suspicious minds” είχε προηγηθεί, πραγματικά αγνώριστο, και σίγουρα πρέπει να τσεκάρω το δικό τους υλικό. Έχουμε να κάνουμε με μια μπάντα που βρίσκεται σε φόρμα και μπορεί να ταράξει τα νερά του σκοτεινού ροκ ήχου γενικότερα.

Δεν γνώριζα τον Kyrio K. που θα ακολουθούσε. Εκ των υστέρων διαπιστώνω ότι πρόκειται για έναν ιδιαίτερο μποέμ-καλλιτέχνη που έχει ήδη κυκλοφορήσει 4 ροκ άλμπουμ με ελληνόφωνο στίχο. Στην προκειμένη περίπτωση θα εμφανιζόταν solo, και μετά από 2-3 τραγούδια, η αρχική μου εικόνα (λόγω του ότι δεν ήξερα και δεν είχα ακούσει τίποτα), ότι θα είναι δύσκολο να κερδίσει τον κόσμο, εξανεμίστηκε! Για 45 λεπτά, τον χάζευα και κουνιόμουνα ρυθμικά, ενώ με κέρδισε με χαρακτηριστική άνεση ο απλός και straightforward Ελληνικός στίχος (που σημειωτέον τον έχω ξεπεράσει…). Ρεφραίν (και προφανώς και τίτλοι τραγουδιών) όπως “Τα πρώτα μου 2 ελατήρια”, “Θέλω να ζήσω”, “Κλείσε το γενικό” (ελπίζω να τα άκουσα σωστά), πλαισιωμένα με υπερβολικά καλά blues rock riffs τύπου The Black Keys και Jack White, και ο Kyrios K. έδωσε μια περιπετειώδη εμφάνιση! Μόνος του! 

Το “Superfonica” που μόλις έχει κυκλοφορήσει είναι το νέο μου κόλλημα και αποτελεί ένα από τα άλμπουμ που θα μπει στα καλύτερα του 2018. Μετά το “Afterglow” ντεμπούτο του 2017, η τετράδα των παιδιών της Αρκαδίας κάνει ένα τεράστιο βήμα μπροστά κυκλοφορώντας μια συμπαγή και χορταστική δουλειά που συνδυάζει Black Angels, Pink Floyd, The Beatles και stoner rock μεταξύ άλλων. Ανέβηκαν στην σκηνή στις 12:00, και ξεκίνησαν με το ομώνυμο “Afterglow” και άλλα 4 κομμάτια από το ντεμπούτο τους. Εξαιρετικός ήχος (σύμμαχος όλων των σχημάτων που εμφανίστηκαν κατά την διάρκεια της βραδιάς) και το συγκρότημα καλοπροβαρισμένο και με διάθεση να ροκάρει, ενώ “μετράει” και η σκηνική παρουσία του frontman/κιθαρίστα/τραγουδιστή Παναγιώτη Γεωργίου. Και κάπου εκεί ξεκινάει το “Superfonica”, η μαγεία απλώνεται στο χώρο,  και καταλαβαίνεις (όπως και οι ίδιοι το έχουν νιώσει όπως μου είπε και ο Παναγιώτης αργότερα) ότι το συγκρότημα έχει βρει πλέον ακριβώς τον ήχο του. Το κατάλληλο υλικό για να απογειώνει και να ταξιδεύει το κοινό. “Bain Marie”, “Brothers” (τι παύση είναι αυτή…!), το υπέροχο “Painting”, “Before we die”, το φοβερό single “She flows” και το ανατολίτικο “The March” μας πήγαν αλλού! Άψογη εμφάνιση από ένα συγκρότημα που το μέλλον του διαγράφεται λαμπρό και το εννοώ!

Η βραδιά μου έδωσε την ευκαιρία να απολαύσω από κοντά ένα συγκρότημα που κυκλοφόρησε ένα φανταστικό δίσκο, αλλά και να γνωρίσω τρία ακόμη πολύ ταλαντούχα και ενδιαφέροντα σχήματα. Και όλα αυτά με πολύ οικονομικό αντίτιμο. Δεν μου αρέσει να γκρινιάζω….αλλά θα τα πω, με μοναδικό σκοπό να εξηγήσω και να προτρέψω. Η καλλιτεχνική αξία των σχημάτων που παρακολούθησα και ο δρόμος που έχουν μπροστά τους δεν πρόκειται να αλλάξει ή να μειωθεί αντίστοιχα λόγω του ότι παρευρέθησαν μόλις 50-60 άτομα το βράδυ του Σαββάτου. Καλές οι κοινοποιήσεις, σοβαρή υπόθεση τα like, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με το the real thing. Οι νέοι αγαπημένοι σας/μου rock ήρωες μπορεί να βρίσκονται δίπλα σας/μου και εσείς και εγώ μαζί, να χαϊδεύουμε την οθόνη του κινητού μας, χάνοντας την ουσία. Η Ελληνική Ροκ Σκηνή είναι εκεί και ακμάζει, στηρίξτε τη!