Upcoming event: Holy Monitor & The Steams @ 04.10.2019 Romantso

Holy Monitor

Οι Holy Monitor κυκλοφόρησαν τον πρώτο ομώνυμο δίσκο τους το 2017 από την Blackspin Records/Primitiv Music, και όπου συνδύασαν motorik kraut ρυθμούς, υπνωτιστικά φωνητικά και sticky guitar riffs, δημιουργώντας ένα περιβάλλον διαστημικών συναισθημάτων και οδηγώντας το κοινό μέσα σε ένα λαμπερό ηχητικό στροβιλισμό ψυχεδελικών ταλαντώσεων. Από τον Οκτώβρη του 2018, κυκλοφορεί και ο δεύτερος ομώνυμος δίσκος τους,“II”.

The Steams

Το ντεμπούτο album τους Wild Ferment κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2018, εξαντλήθηκε, και πλέον επανακυκλοφορεί σε λευκό βινύλιο. Έχουν εμφανιστεί σε εγχώρια φεστιβάλ και συναυλιακούς χώρους, κλείνοντας το 2018 με το πρώτο τους “arena gig” και ανοίγοντας για τον Peter Murphy των Bauhaus στο Tae-Kwon-Do, ενώ τον Ιούλιο του 2019 εμφανίστηκαν στο Ejekt Festival μαζί με τους The Cure.

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019, 21:00
Bios Ρομάντσο
Αναξαγόρα 3, Αθήνα
Είσοδος: 6 ευρώ

Be there!

Μπορείτε να θυμηθείτε Live reviews των The Steams στο six d.o.g.s και στο Gagarin.

Frightmare (1974) Horror, mystery, drama

Σκηνοθεσία: Pete Walker

Σενάριο: David McGillivray, Pete Walker

Πρωταγωνιστούν: Sheila Keith, Rupert Davies, Debora Fairfax, Kim Butcher κα

Διάρκεια: 1h:28m

Η Dorothy Yates θα γλιτώσει την θανατική ποινή όταν θα καταδικαστεί σε 15 χρόνια εγκλεισμού σε ψυχιατρικό άσυλο προκειμένου να θεραπευτεί, κατόπιν της διάγνωσής της με παθολογικό κανιβαλισμό. Μαζί της και ο άντρας της, ο οποίος μπορεί να μην συμμετείχε στα εγκλήματα της Dorothy, αλλά ενώ γνώριζε δεν έκανε κάτι για να σταματήσει το δολοφονικό της έργο.

Το Frightmare είναι το αριστούργημα του Pete Waller, ο οποίος έκανε μεγάλη αίσθηση στα 70’s με μια σειρά σημαντικών horror ταινιών όπως το “The flesh and blood show” και “The Comeback”.

Το ζευγάρι των Yates θα αποφυλακιστεί, θεραπευμένο. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ενώ ο Edmund εργάζεται ως σοφέρ, με τι ασχολείται η κυρά Yates; (εκπληκτικά πειστική η Sheila Keith). Ο παλιός της εαυτός έχει επιστρέψει και η ανάγκη για ανθρώπινη σάρκα νικά και κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό.

Αρχικά, στο πρώτο μέρος της ταινίας θα γνωρίσουμε τις 2 κόρες του ζευγαριού. Η Jackie, κόρη του Edmund από προηγούμενο γάμο είναι καλοπροαίρετη και αθώα….η Debbie όμως, το φυσικό παιδί του διαταραγμένου ζευγαριού, παρουσιάζει ιδιαίτερα επιθετική συμπεριφορά.

To “Frightmare” είναι δυσάρεστα κυνικό (η Dorothy επιλέγει τα θύματά της από το βαθμό μοναξιάς τους, ώστε να τους απαλλάξει από την μίζερη ζωή τους), φουλ disturbing και προκαλεί αληθινό τρόμο και μόνο με την ένταση που βγάζουν οι ηθοποιοί με το πρόσωπό τους. Παραδόξως η βία προκαλείται από τους γυναικείους χαρακτήρες, ενώ οι άντρες παρακολουθούν αβοήθητοι.

Ο Pete Walker είχε πει ότι ήθελε το κοινό να φύγει από το σινεμά, αναστατωμένο και θυμωμένο.

Το κατάφερε! Well done!

7/10 

(Πηγές: Imdb, Wiki)

Imdb link: https://www.imdb.com/title/tt0071523/?ref_=nv_sr_1?ref_=nv_sr_1

Δείτε το τρέιλερ εδώ 

Lykantropi – Spirituosa (2019) Hard rock, Psychedelic – Folk Rock

Οι Lykantropi δικαίως είχαν κερδίσει μια θέση στα καλύτερα του 2017. Όμορφο, φυσιολατρικό (!) folk rock με ένα ιδιαίτερο στίγμα της Σουηδικής τους καταγωγής. Στο “Spirituosa” γίνεται ακόμη πιο εκδηλωτική αυτή τους η ανάγκη, αφού όχι μόνο τα φωνητικά μοιράζονται μεταξύ του ηγέτη Martin Ostland και της My Sohlin αλλά πλέον σε αρκετά τραγούδια οι στίχοι μοιράζονται μεταξύ των Αγγλικών και της μητρικής τους γλώσσας.

Θεωρώ ότι πριν προχωρήσω στα συστατικά του “Spirituosa”, είναι σωστό να αναφέρω ότι το άλμπουμ είναι για το Rocking in the brain, το άλμπουμ της χρονιάς! Και τι σημαίνει αυτό; Άπειρες ακροάσεις, κανένα filler, 9 τραγούδια, 43 λεπτά πανέμορφου-παραμυθένιου folk rock. Όχι δεν είναι soft άκουσμα, τα bluesy-hard rock riff δίνουν και παίρνουν, το rhythm section ζεστό και μεστό υποστηρίζει και ενίοτε διαπρέπει, τα αρμονικά φωνητικά όμως είναι αυτά που κάνουν την διαφορά καθώς και η σημαντική προσθήκη του φλάουτου, που με την διακριτική του συμμετοχή δίνει επιπλέον παραμυθένιο και μελαγχολικό τόνο στο τελικό αποτέλεσμα. Ιδανικό το ξεκίνημα με το “Wild Flowers”! Η απόλυτη σύμπραξη των Graveyard με τους Mammas and the Pappas! To “Vestigia” είναι ταξιδιάρικο, μαγευτικό με το φλάουτο να πρωταγωνιστεί και τους Fleetwood Mac να αποτελούν την κύρια επιρροή. Για άλλη μια φορά είναι εντυπωσιακά τα φωνητικά και οι διπλές και τριπλές αρμονίες. Το “Darkness” ρίχνει το ρυθμό, και τα Αγγλικά συνδυάζονται θαυμάσια με τα Σουηδικά. Όπως η αυγή ακολουθεί μετά το σκοτάδι, έτσι το “Sunrise” στην συνέχεια rockάρει και εγείρει συναισθήματα, για να ακολουθήσει το ερωτικό “Songbird” με το hammond να κάνει επιτυχώς την εμφάνιση του. 

Τι και αν το σχήμα και ο δίσκος χαρακτηρίζονται από τα φωνητικά, το καλύτερο τραγούδι είναι instrumental και σοφά επιλεγμένο ως ο τίτλος του άλμπουμ. Το «Spirituosa” μεταφέρει αυτή την πνευματικότητα που διακατέχει όλο το άλμπουμ, με το αιώνιο απελευθερωτικό bluesy riff του! Και να φανταστείτε ότι δεν είμαι ιδιαίτερος fan των instrumental συνθέσεων. Τα “Queen of the Night”, “Seven Blue”, και “Salsamma nat” ίσως είναι και τα πιο βαριά, χαρακτηρίζονται όμως και αυτά από την ίδια παραμυθένια ατμόσφαιρα με μελωδίες και ρεφραίν που χαράσσονται με ευκολία στο μυαλό του ακροατή.

Τα συγχαρητήρια μου στους Σουηδούς που δημιούργησαν ένα μαγευτικό δίσκο, ικανό να ταξιδεύει το μυαλό και να το κάνει να δημιουργεί εικόνες μέσα από τις folk ιστορίες τους, με υπέροχη ψυχεδελική μουσική! Ευχαριστώ ή μάλλον Tack.

Εταιρία: Lightning Records

Ημερομηνία: 24.5.2019

Band Fb link: https://www.facebook.com/lykantropiband/

  

Απολαύστε Wild Flowers εδώ και Spirituosa εδώ!

Trailer: Parasite (2019) Drama, Comedy, Thriller

Όλοι στην οικογένεια του Ki-taek είναι άνεργοι. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που θα δείξουν για τους πλούσιους Park, θα πάρει μια ιδαίτερη τροπή όταν θα εμπλακούν σε ένα απρόσμενο περιστατικό. Βραβείο στο φεστιβάλ των Καννών, 8,5 στο Imdb, το “Parasite” (μαζί με το “Joker” φυσικά) είναι η πιο αναμενόμενη ταινία της χρονιάς και μάλλον η καλύτερη! 17/10 στις Ελληνικές αίθουσες! Ο Joon-ho Bong έχει κάνει μεταξύ άλλων τα “Memories of a murder” (2003) και το “Mother” (2009) για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.