Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019

Beast (2019) Drama, Crime, Mystery


Σκηνοθεσία: Michael Pearce

Σενάριο: Michael Pearce

Πρωταγωνιστούν: Jessie Buckley, Johnny Flynn, Shannon Tarbet, Geraldine James κ.α.

Διάρκεια: 1:47

Η Moll μια ιδιαίτερη και προβληματική νεαρή γυναίκα ζει σε μια απομονωμένη κοινότητα, υπό την καταπίεση της συντηρητικής της οικογένειας. Ο παράφορος έρωτας της για ένα μυστικοπαθή νεοφερμένο θα συμβεί παράλληλα με φρικτούς φόνους που έχουν αναστατώσει τους κατοίκους.
To “Beast” αφορά την καταπίεση της εσωτερικής-αληθινής μας φύσης και των ενστίκτων μας. Η Moll ζώντας μια ανούσια ζωή, κάτω από τον έλεγχο της καταπιεστικής της μητέρας θα λάμψει γνωρίζοντας τον Pascal. Ο έρωτας τους είναι αυτό που λέμε “Once in a lifetime”, έχουν πλαστεί ο ένας για τον άλλο! O Pascal όμως έχει μυστικά και δεν θα γίνει αποδεκτός από την οικογένεια της Moll. Πτώματα νεαρών γυναικών ξεθάβονται και οι υποψίες βαραίνουν τον Pascal…
Γνωρίζοντας τον Pascal, η Moll θα αλλάξει για πάντα. Αποκαλύπτει το δικό της παρελθόν και αποκηρύσσει το ψέμα στο οποίο ζει. Δεν είναι όμως μόνο αυτά που θα σας απασχολήσουν στο “Beast”. Το μυστήριο μεγαλώνει όσο οι εξαφανίσεις συνεχίζονται και δεν συλλαμβάνεται ο ένοχος, και η Moll θα βρεθεί μπροστά σε ένα τεράστιο δίλημμα. 

Μπορεί να ακούγεται λίγο προβλέψιμο, το ντεμπούτο του Michael Pearce όμως καταφέρνει να κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το ανατρεπτικό και ενοχλητικό τέλος. Κινούμενο μεταξύ ερωτικού gothic δράματος και serial killer thriller, το Βρετανικό αυτό φιλμ αποτελεί μια φρέσκια -ματιά έκπληξη για τις ταινίες μυστηρίου. Με ερμηνείες υπέρ του δέοντος ρεαλιστικές και το σενάριο να δίνει βάρος στην ψυχολογία των ηρώων και όχι στην δράση (ναι είναι αργό...), θεωρώ ότι το “Beast” είναι ένα μικρό διαμάντι που δεν ξεχνιέται εύκολα.

7/10


(Πηγές: Imdb)



Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

Trailer: 3 From Hell (2019) Horror




Εντάξει, το “House of 1.000 Corpses” ήταν χοντροκομμένο και προχειροφτιαγμένο. Παρόλα αυτά είχε φοβερά διεστραμμένους χαρακτήρες και καθιέρωσε τον Rob Zombie ως σκηνοθέτη ταινιών τρόμου. Στην συνέχεια τα πήγε αρκετά καλά με το reboot του “Halloween”, όμως τα “Halloween II”, “The lords of Salem” και “31”, απέδειξαν την περιορισμένη θεματολογία και τις μετρημένες σκηνοθετικές του ικανότητες....
Καλύτερη ταινία του, και με διαφορά είναι το “The Devil’s Rejects” του 2005 που παρακολουθεί την πορεία των 3 επιζησάντων του μακελειού που έκλεισε το “House of 1.000 Corpses”. Οι Captain Spaulding, Baby και Otis περνάνε στην σφαίρα του θρυλικού και γίνονται απίστευτα συμπαθείς, ενάντια στην μπατσαρία που τους επιτίθεται συνεχώς, σε μια εντελώς 70’s ταινία (φωτογραφία, σκηνικά) που θα μπορούσα υπερβολικά να χαρακτηρίσω ως Serial Killer “The Wild Bunch”.
Δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά, ο Rob Zombie επιστρέφει στην οικογένεια Firefly και εμείς ευελπιστούμε το “3 From Hell” να είναι απολαυστικά βίαιο και να έχει πάλι τραγούδι Lynyrd Skynyrd όπως στο επικό κλείσιμο του “The Devil’s Rejects”!

Δείτε το τρέιλερ εδώ

Trailer: Scary Stories to Tell in the Dark (2019) Horror

Βασισμένο στην ομώνυμη σειρά παιδικών βιβλίων του Alvin Schwartz, το “Scary stories to tell in the dark” αποτελεί μια παραγωγή του πολυάσχολου και οσκαρούχου πλέον (“The Shape of Water”) Guillermo del Toro (θυμηθείτε το review του ‘Pan’s Labyrinth” εδώ).
Το όνομα του Νορβηγού André Øvredal (“Trollhunter”, “The autopsy of Jane Doe”) στην σκηνοθεσία προσθέτει επιπλέον πόντους, και το τρέιλερ φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.
Υπόθεση: Μια ομάδα εφήβων θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους φόβους της, αν θέλει να ζήσει.

Δείτε το τρέιλερ:

Trailer: Once Upon a Time...in Hollywood (2019) Comedy, Drama

Με τίτλο που αποτίει φόρο τιμής στον τεράστιο Sergio Leone, η νέα ταινία του Tarantino θεωρείτε ήδη κλασσική.
Υπόθεση: Ένας τηλεοπτικός αστέρας και ο stuntman του, προσπαθούν να κερδίσουν δόξα και φήμη στο Los Angeles του 1969, την χρυσή εποχή του Hollywood.
Ατάκα από το τρέιλερ:
Bruce Lee (Mike Moh): “My hands are registered as lethal weapons. We get into a fight, I accidentally kill you...I go to jail.”
Cliff Booth (Brad Pitt): “Anybody accidentally kills anybody in a fight, they go to jail. It’s called manslaughter...”
To φιλμ κέρδισε διθυραμβικές κριτικές στις Κάννες, έχει ένα καστ όνειρο (Di Caprio, Pitt, Margot Robbie, Al Pacino, Damian Lewis), και βαθμολογία στο Imdb 9,7 (5.000 votes)!!!

Απολαύστε το τρέιλερ και θυμηθείτε εδώ το αφιέρωμα στις ταινίες του, και εδώ το review του “Hateful Eight”.


Faith no more – The Real Thing (1989) Alternative Metal, Funk Metal, Thrash Metal, Rap

To line up των Faith no more σταθεροποιήθηκε με το “Introduce yourself’ του 1987. Σε αυτό επαναηχογραφήθηκε το hit του ντεμπούτου τους “We care a lot”. Η απομάκρυνση του Chuck Mosley και η έλευση του Mike Patton ήταν το γεγονός που έμελε να σημαδέψει το συγκρότημα και δημιούργησε το τρίτο του και κορυφαίο alternative-rap-thrash album! Η τεράστια πλειοψηφία των συνθέσεων του “The real Thing” ήταν ήδη έτοιμη, και έτσι ο νεοφερμένος Patton έγραψε όλους τους στίχους των τραγουδιών! Καυστικοί, πολιτικοί, επιθετικοί, ερωτικοί, οι στίχοι του ταίριαξαν απόλυτα με την πρωτότυπη μουσική επίθεση του άλμπουμ. Ο δίσκος “έβγαλε” μεγάλες επιτυχίες και single ¨όπως τα “Epic”, “From out of nowhere”, “Falling to pieces”, και είναι στο σύνολο του αριστουργηματικός! Thrash Metal πορωτικές riffάρες συνδυάζονται με μπαλαντοειδή σημεία, funky μπάσο και τον τεράστιο ήχο των πλήκτρων να αγκαλιάζουν τα πάντα (o Bottum εκ των βασικών συνθετών). Τα ιδιαίτερα, εκφραστικά φωνητικά του Patton γίνονται σήμα κατατεθέν. Ακούστε τα “Zombie Eaters” και το ομώνυμο και δύσκολα θα βρείτε παρόμοιο ήχο και τόσο πρωτότυπη μουσική ακόμη και σήμερα!
Η κυκλοφορία του video clip του “Epic” προκάλεσε διαμάχη με τους Red Hot Chili Peppers, και συγκεκριμένα με τον τραγουδιστή τους Anthony Kiedis που υποστήριξε ότι ο Patton έκλεψε το στυλ του. Το θέμα αφορούσε την εμφάνιση και το στυλ κίνησης γιατί μουσικά τα 2 συγκροτήματα ήταν τελείως αλλού.
Όσο για την Ελλάδα, εάν υπήρχαν Social Media το 1989, οι haters θα είχαν “ρίξει” την σελίδα των Faith no More! Περισσότερα γράμματα που δημοσιεύονταν στο Metal Hammer αφορούσαν σε αρνητικά (και υβριστικά) σχόλια για το “The Real Thing” παρά για την κόντρα Metallica-Manowar (σημειώσατε 1). Ούτε η εξαιρετική διασκευή στο “War Pigs” των Black Sabbath μπορούσε να σώσει τον δίσκο από την μανία των Ελλήνων metalheads.
Σε κάθε περίπτωση το “The Real Thing” στέκει αγέρωχο, τριάντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

Εταιρία: Slash, Reprise

Ημερομηνία: 20.6.1989



Πέμπτη 6 Ιουνίου 2019

Trailer: Midsommar (2019) Horror, Drama, Mystery


O άνθρωπος που μας έδωσε το “Hereditary” (θυμηθείτε εδώ το review), μια από τις πιο σοβαρές προσεγγίσεις στον τρόμο των τελευταίων ετών, επιστρέφει!

Στο “Midsommar” ένα φαινομενικά ειδυλλιακό ταξίδι, σε ορεινό χωριό της Σουηδίας όπου πραγματοποιείται ένα παραδοσιακό φεστιβάλ, θα μετατραπεί σε εφιάλτη. Φωτεινές εικόνες, που όμως προκαλούν ρίγη, χάρη στα πλάνα και την ενοχλητικά τρομακτική μουσική υπόκρουση.

Δείτε το ανατριχιαστικό trailer της νέας ταινίας του Ari Aster. Στις Ελληνικές αίθουσες στις 22 Αυγούστου. Περιμένουμε καρτερικά!

One cut of the dead / Kamera o tomeru na! (2017) Comedy, Horror


Σκηνοθεσία: Shin’ichiro Ueda

Σενάριο: Shin’ichiro Ueda, Ryochi Wada

Πρωταγωνιστούν: Takayuki Hamatsu, Yuzuki Akiyama, Harumi Shuhama κ.α.

Διάρκεια: 1h 36m

Ένα low budget zombie movie γυρίζεται σε μια εγκαταλελειμμένη Γιαπωνέζικη εγκατάσταση του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Ο αληθινός τρόμος θα ξεκινήσει όταν σκηνοθέτης , ηθοποιοί και συνεργείο θα βρεθούν αντιμέτωποι ,με αληθινά zombie.
Γιατί όμως η ταινία διαρκεί μόλις 37 λεπτά και πέφτουν οι τίτλοι τέλους; Και για ποιο λόγο μονόπλανο, όπως περιγράφεται και στον τίτλο; Δεν θα γινόταν να γράψω 5 αράδες για αυτή την πρωτότυπη κωμωδία τρόμου που μπλέκει αριστοτεχνικά είδη (Found footage, Comedy, Zombie, Mystery) χωρίς να κάνω spoiler για το εξαιρετικό σενάριο.

Πράγματι το φοβερό gory και αγχωτικό πρώτο μέρος είναι ένα δυνατό και για γερά στομάχια found footage movie. Ναι μονόπλανο! One cut! Βέβαια εύκολα σε κάποιες σκηνές γίνεται αντιληπτό ότι κάποια πράγματα δεν κολλάνε, ενώ υπάρχει μια γενική αμηχανία καθώς και σεναριακά κενά. Στο τέλος όμως και μετά από αρκετές εντυπωσιακές (και κωμικές) σκηνές καταδίωξης (πάντα σε επίπεδο low budget και μονόπλανου), το φιλμ αφήνει μια εμβληματική αίσθηση τρόμου! Κάπου εκεί ο θεατής μένει άφωνος γιατί έχουν περάσει μόλις 40 λεπτά και πέφτουν οι τίτλοι τέλους! 

Εδώ λοιπόν ήρθε η ώρα να μάθουμε τον λόγο που γυρίστηκε η ταινία, λεπτομέρειες για την παραγωγή (2ο μέρος) ενώ στην συνέχεια στο 3ο και καλύτερο μέρος τον τρόπο με τον οποίο γυρίστηκε η ταινία! Ένα εξωφρενικό – ξεκαρδιστικό Behind the scenes! Μια ταινία μέσα στην ταινία που θα σας λύσει απορίες και θα πιάσετε την κοιλιά σας από τα γέλια.
Οι Ιάπωνες δείχνουν τον δρόμο με ένα από τα πιο έξυπνα και πρωτότυπα φιλμ που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Zombie movie που να εξετάζει και να προβληματίζει για την αγωνία του δημιουργού και στο τέλος να σε αφήνει με ένα χαμόγελο στα χείλη, ε δεν έχει ξαναγυριστεί…

8/10

 
(Πηγές: Imdb)

Δείτε το τρέιλερ εδώ