Grey River & the Smoky Mountain @ Closer 21.10.2018

Το Closer είναι ένα πολύ ζεστό στέκι, αριστοτεχνικά φωτισμένο στο κέντρο της Αθήνας.

Αφορμή για να βρεθώ στο συγκεκριμένο φιλόξενο χώρο, ήταν οι Grey River & the Smoky Mountain, τους οποίους διακαώς επιθυμούσα να παρακολουθήσω ζωντανά, αφού έλιωσα το “Captain Death” – 2017 / Ikaros Records – (θυμηθείτε εδώ το review).

Η ανησυχία μου να προλάβω να είμαι εκεί στις 21.00 εξανεμίστηκε, εφόσον εισήλθα στα τελευταία 5 λεπτά του soundcheck του συγκροτήματος. Για την επόμενη μια ώρα φίλοι, γνωστοί, και οπαδοί, παλιοί και νέοι (που έγιναν μέχρι το τέλος της βραδιάς), γέμισαν το χώρο.

Το συγκρότημα χαιρετούσε και μιλούσε με τους ανθρώπους του και όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσουν. Στις 22.00 η πεντάδα των Grey River & The Smoky Mountain, οι  Ρένα Παπαγεωργίου, Σαράντος Γουμάκος, Τάσος Γουσέτης, Θανάσης Γκιουλέας και Μελέτης Πόγκας ξεκίνησαν με τα “Something wrong” και “Silver Line” από το “Something Wrong” EP του 2016.

Απέδωσαν για την επόμενη μιάμιση ώρα, με ακρίβεια τις Folk/bluegrass συνθέσεις τους, προσφέροντας απλόχερα στο κοινό κάτι που σπάνια πλέον συναντάω τόσο έντονα, και με έκανε να  συνειδητοποίησω πόσο σημαντικό τελικά είναι. Κέφι και χαμόγελο, πολύ χαμόγελο ρε παιδιά. Πώς να μην περάσεις καλά;

Αυτά τα παιδιά πραγματικά αγαπάνε αυτό που κάνουν, το γουστάρουν! Υπάρχει εσωτερική ανάγκη! Έτσι είναι και τα τραγούδια τους. Η ανάγκη τους οδήγησε να διηγούνται ιστορίες και να τις προλογίζει η Ρένα δίνοντας τις ανάλογες εξηγήσεις.Ο σημαντικός ρόλος που παίζει η τύχη στη ζωή μας (“Lucky Bastard”), η ενδοοικογενειακή βία (“Dark man”), η evil “Rosemary Jones”, μερικές από αυτές.

Το “Captain Death” παίχτηκε σχεδόν στην ολότητά του, το ομώνυμο είναι πραγματικά πλέον ένα τραγούδι θρύλος. Όλοι περνάγανε καλά και το συγκρότημα μας επιφύλασσε και μια αποκλειστικότητα. Νέα τραγούδια που θα συμπεριληφθούν στο επόμενο άλμπουμ και είναι κυρίως ερωτικής θεματολογίας και όχι death-pain stories. Αν τα συγκράτησα σωστά, τα “Truth or dare” και “Too wild to be tamed”, ήταν όντως πιο παιχνιδιάρικα και λιγότερο σκοτεινά, σε σχέση με τα τραγούδια του ντεμπούτου τους. Φυσικά παίχτηκαν και αρκετές διασκευές από τις οποίες ξεχώρισα τα “Old number 7” (The devil makes three) και το “Red dog in the morning” (Tim O’ Brien). Για το τελευταίο μάθαμε ότι υπάρχει η απορία του ίδιου του δημιουργού, να βρεθεί για τι πράγμα μιλάει. Ούτε εμείς το βρήκαμε (!) αλλά το κατευχαριστηθήκαμε. Ιδανικό το φινάλε με το υπέροχο “King and the Crow”, όπου συνδυάζονται τα φωνητικά της Ρένας και του Σαράντου, με την θλιμμένη μελωδία του βιολιού να μας καλυνηχτίζει.

Λόγω της εργάσιμης Δευτέρας που ακολουθούσε ξεκίνησα άμεσα και μαντέψτε…έφυγα με χαμόγελο!

Στο επανιδείν.

Maniac (1980) Horror, drama

Σκηνοθεσία: William Lusting

Σενάριο: C.A. Rosenberg, Joe Spinell

Πρωταγωνιστούν: Joe Spinell, Caroline Munro, Abigail Clayton, Rita Montone, Tom Savini κ.α.

Διάρκεια: 1h 27m

Ο Frank Zito, είναι ένας ψυχοπαθής που έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια και δεν μπορεί να ξεπεράσει το θάνατο της μητέρας του, που τον κακοποιούσε. Θα επιδοθεί σε βάρβαρες δολοφονίες γυναικών, από τις οποίες παίρνει ως τρόπαιο τα σκαλπ…

Ο Joe Spinell, ο οποίος πρωταγωνιστεί σε αυτό εδώ το Horror διαμάντι, είναι ένας σπουδαίος ηθοποιός β’ ρόλων (“Rocky”, “Rocky II”, “Cruising” μεταξύ άλλων), ο οποίος συνυπογράφει και το σενάριο της ταινίας.

Η ταινία σε βάζει στο κλίμα από την πρώτη σκηνή. Ντοκιμαντερίστικη αισθητική, gore φόνοι (με τα εφέ του θεού Tom Savini, ο οποίος πρωταγωνιστεί και σε μια extreme σκηνή!) και μια αρρωστημένη προσέγγιση από την πλευρά του δολοφόνου, ο οποίος παρουσιάζεται ξεκάθαρα ως άρρωστος χωρίς την επιλογή των πράξεών του. Στη διάρκεια της δράσης του, ο Frank Zito θα γνωρίσει τη φωτογράφο Anna D’antoni (Caroline Munro) και προκειμένου να κερδίσει νέα θύματα, θα μεταμορφωθεί σε έναν αξιολάτρευτο μποέμ καλλιτέχνη. Ο Joe Spinell είναι εκπληκτικός και όσο κλισέ είναι η φράση, πραγματικά δίνει ρεσιτάλ. Είναι η ταινία για την οποία θα τον θυμόμαστε. Και είναι μια δύσκολη ταινία. Στενάχωρη, με extreme απεικόνιση φόνων, κλειστοφοβική (το δωμάτιο του Frank, ο μικρόκοσμος του με τις κούκλες βιτρίνας…) αποπνέει τη σαπίλα που κυριαρχεί στο μυαλό του δολοφόνου σε ενοχλητικό βαθμό.

 

Το ξαναλέω: Τεράστια η ερμηνεία του Joe Spinnel ενώ είναι πολύ αληθοφανείς και οι ερμηνείες όλου του καστ και κυρίως των θυμάτων.

Εντελώς αλλού σε σχέση με τη μόδα των Slasher της εποχής, και με ένα εφιαλτικό φινάλε.

Ο Spinnel ήθελε να κάνει και Maniac No2 όμως δυστυχώς δεν πρόλαβε (R.I.P. 1989)

Συμπαθέστατο το ριμέικ του 2012, με τον Elijah Wood (να παίζει με τη φωνή του) και το τρικ όπου όλη η δράση είναι μέσα από τα μάτια του δολοφόνου, όμως δεν πρέπει  συγκρίνεται με αυτό εδώ το αριστούργημα.

8/10

Imdb link: https://www.imdb.com/title/tt0081114/?ref_=nv_sr_4

(Πηγές: Imdb, Wiki)

Upcoming event: Grey River and the Smoky Mountain @ 21.10.2018 Closer

Οι Αθηναίοι Grey River and the Smoky Mountain, από το 2014 διηγούνται ιστορίες. Προσωπικές καταστάσεις, ιστορίες που δημιούργησαν, δοσμένες μέσω της μουσικής του Αμερικάνικου Νότου και της Ιρλανδικής παράδοσης.

Το ντεμπούτο τους “Captain Death” (Ikaros Records, 9.12.2017) είναι μια εξαιρετική δημιουργία. 

Θυμηθείτε το review του “Captain Death” εδώ.

Greta Van Fleet – From the Fires (2017) Hard Rock, Blues rock

To “From the fires” είναι ένα διπλό EP των Greta Van Fleet. Συμπεριλαμβάνει 4 τραγούδια από το προηγούμενο EP “Black Smoke Rising”, και 4 νέα κομμάτια.

Κράξιμο. Μιμούνται τους θεούς Led Zeppelin, ντροπή τους, εκμεταλλεύονται και κλέβουν την μουσική των Zeps, τι μας πουν τα Αμερικανάκια, Robert Plant είναι μόνο Ένας!, κτλ, κτλ….

Ε όχι κύριοι! Τι ακριβώς περιμένατε; Να παίξουν σαν τους New Kids on the Block ή να δημιουργήσουν Rock παρθενογένεση; Τι ακριβώς περιμένετε να παίξουν όταν ο Josh Kiszka (ένας εκ των τριών αδερφών που συμμετέχουν στο συγκρότημα) έχει αυτή την φωνή;

Είναι τιμή τους που παίζουν hard/blues rock στο ύφος των Led Zeppelin και τιμή μας που κρατάνε την φλόγα ζωντανή!

Δεν τους λατρεύω, ούτε θεωρώ ότι έχουν νόημα οι συγκρίσεις με τους Zeps.

Απολαμβάνω όμως αυτά τα παιδιά, κάνουν αυτό που γουστάρουν και μυούν νεολαία στο rock!

Εταιρεία: Republic

Ημερομηνία: 10.11.2017

Band Fb link: https://www.facebook.com/gretavanfleet/