Roger Waters – Is this the life we really want? (2017) Progressive rock

25 χρόνια είναι πολλά. Όταν ένας καλλιτέχνης του εκτοπίσματος του Roger Waters αποφασίζει να κυκλοφορήσει νέα δουλειά τότε έχουμε ένα σπουδαίο καλλιτεχνικό γεγονός. Ο δίσκος πρέπει να ακουστεί! Και αντικειμενικά άξιζε τον κόπο!

Με ισχνή concept προσέγγιση για τους πολιτικούς, τον καπιταλισμό και την μετα-Trump κατάσταση στον πλανήτη, ο Waters φτύνει άπειρα “fucks” και “sucks”. “Picture a shithouse with no fucking drains/Picture a leader with no fucking brains”. Καταπιάνεται επίσης με την τρομολαγνεία, το Αμερικάνικο όνειρο, τον πόλεμο, εξάλλου πάντα ήταν βαθιά πολιτικό ον. Η μουσική που “ντύνει» με δραματικό τρόπο τις ανησυχίες του ανθρώπου που σφράγισε συνθετικά το μεγαλύτερο μέρος της πορείας των Pink Floyd, είναι art prog rock που πατάει γερά στην μετά “Dark side of the moon” εποχή και ειδικότερα προς το “The Wall”. Σε αυτό παίζουν ρόλο και οι προσθήκες, και τα εφέ του παραγωγού των Radiohead, Nigel Godrich. Όσο για την γερασμένη φωνή του Waters κουβαλάει τόση εμπειρία που συνεχίζει να προκαλεί αφυπνιστικά vibes .

Εντέλει μετά από πολλές ακροάσεις ο δίσκος με την μινιμαλιστική του προσέγγιση και τις θλιμμένες μελωδίες, σου αφήνει μια καταθλιπτική αίσθηση.

“Is this the life we really want?”, “Picture that”, και “Smell the roses” πρέπει να ακουστούν από όλους τους παλιούς classic rockers.

7/10 

Upcoming event : Grand Magus Live σε Αθήνα / Θεσσαλονίκη

Οι Grand Magus διανύουν ίσως την καλύτερη περίοδο της καριέρας τους. Σταθερά υψηλού επιπέδου κλασσικού – epic metal albums και true παρουσία στις σκηνές του κόσμου!

Μετά την πολύ καλή εμφάνιση τους ως support στους Amon Amarth στην χώρα μας , είναι και πάλι εδώ , αυτή τη φορά ως headliners. Αθήνα 30 Σεπτεμβρίου στο Fuzz και Θεσσαλονίκη 1 Οκτωβρίου στο 8Ball Club. Μην χάσετε την ευκαιρία να τους απολαύσετε. Το «πακέτο» συμπληρώνουν στην Αθήνα οι The Mount και οι Sacral Rage, ενώ στην Θεσσαλονίκη ανοίγουν οι Serpent Lord και οι Dark Nightmare.

Heavy metal βραδιές που θα θυμόμαστε για πολύ καιρό!

Διαβάστε εδώ συνέντευξη του JB, και εδώ ένα μίνι αφιέρωμα από το Rockpages.gr

Θυμηθείτε εδώ την κριτική για το άλμπουμ τους “Triumph and Power” του 2014.

Δείτε εδώ το official clip του "Hammer of the North".

The Cult – Love (1985) Hard rock, Gothic, Indie

Όλοι έχουν ακούσει έστω μια φορά στην ζωή τους τα “She sells Sanctuary” και “Rain” των The Cult.

Συμπεριλαμβάνονται και τα 2 σε ένα άλμπουμ που αγαπώ, σε ένα άλμπουμ αψεγάδιαστο, από ένα συγκρότημα που δίψαγε για επιτυχία και δημιούργησε κατ΄εμέ την καλύτερη του μουσική και με τον καλύτερο ήχο! Το “Love” κυκλοφόρησε το 1985 και ακολούθησε το συμπαθές ντεμπούτο “Dreamtime”. Έφτασε στο Νο4 στα βρετανικά charts , έβγαλε 3 single (“She sells Sanctuary”, “Rain”, “Revolution”) και έχει πουλήσει παγκοσμίως περί τα 2.500.000 αντίτυπα. Το “Love” παρόλη την μεγάλη σχετικά διάρκεια του είναι Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο! Έχει καθαρή παραγωγή σαν τα γάργαρα νερά, μουσική gothic-post punk που όμως συνεχώς λοξοκοιτάζει προς το hard-rock.Οι κιθάρες του Duffy θυμίζουν πολύ περισσότερο τον The Edge των U2 παρά τον Angus όπως θα γινόταν στην συνέχεια, ενώ το rhythm section είναι απίστευτα δεμένο. Όσο για τα sexy-rock φωνητικά του Ian Astbury με τα άπειρα “Yeah” είναι το σήμα κατατεθέν του γκρουπ. Τεράστια έμπνευση, κανένα “filler” και μια αξιέπαινη συνοχή καθορίζει τον δίσκο . Εκπληκτική η αίσθηση ελευθερίας που αποπνέει, ικανή να κάνει έναν τσοπερά και ένα Curά (οπαδό των The Cure) να βρεθούν στο ίδιο μαγαζί και να τα σπάσουν μαζί!

Ας σταθούμε κλείνοντας στην επική μπαλάντα “Brother Wolf Sister Moon”για να καταλάβετε τι στίχους έγραφε το δίδυμο Astbury-Duffy.

“And the wind will blow my fears away
Will dry my tears away
And dry my tears away
And dry my tears away

Embrace the wind with both arms
Stop the clouds dead in sky
Hang your head no more
And beg no more”

Κλασσικό, διαχρονικό , αξεπέραστο, το “Love” είναι το breakthrough album των The Cult.

Μετά από δύο χρόνια, οι The Cult θα γνωρίσουν τον Rick Rubin και θα κυκλοφορήσουν το “Electric” (σαφής αναφορά στους AC/DC) αλλά αυτό είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.