Το
“Wild Ferment” είναι το άλμπουμ που αισθάνθηκα να ανταμείβομαι
για το ψάξιμο που ρίχνω για καλή μουσική. Το πιο ενδιαφέρον άλμπουμ του 2018
στο χώρο του heavy
psych rock, του “μιλάω” στην κυριολεξία από τις αρχές
του Σεπτέμβρη, βάζοντας του τις φωνές όποτε μου έρχεται η ανάγκη να το ακούσω
άλλη μια φορά (“Δεν θα με κάνεις εσύ ότι θες” και τέτοια…). Η συνθετική
ποιότητα του ντεμπούτου των The
Steams, συνοδεύεται
και από πολύ καλές ζωντανές εμφανίσεις, όπως και το έζησα απροετοίμαστος στις 14.9.2018
στο s.i.x. dogs. Ξεσηκωτικοί, αληθινοί, με άριστο
ήχο, ηλεκτρικός οργασμός πραγματικά!
Το
φινάλε της πρώτης τους περιοδείας (Ιωάννινα, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Λάρισα,
Πάτρα) θα λάμβανε χώρα στο υπόγειο του Crust και δεν ήθελα με τίποτα να το χάσω.
Μικρός (είσαι δίπλα στην μπάντα όπου και αν είσαι), cult χώρος, το υπόγειο γέμισε άμεσα (ήδη οι
ενδιαφερόμενοι είχαν μαζευτεί από τις 9), και έτσι στις 22:30 οι The Steams
απέδωσαν το “Wild
Ferment” με εκκωφαντικό-καλό
ήχο και ενθουσιασμό. Κάθε άλλο παρά κουρασμένοι από το tour, απέκτησαν πλέον άλλο αέρα και αυτό
φάνηκε ήδη από την εισαγωγή με το “Black Sand”. Για την επόμενη μια ώρα τα “έδωσαν”
όλα.
Πανικός στο “Ever
Lasting”, ξέφρενος
χορός στο “Fjordian Blue”
και κάπου εκεί κατάλαβα ότι η εκτίμηση μου ότι κάτι θρησκευτικό/βυζαντινό κρύβεται
μέσα στα τραγούδια του Πάνου Δημητρόπουλου, είναι σωστή. Δύο - τρία “Ευλόγησον”
ακούστηκαν ξεκάθαρα από τους φίλους του συγκροτήματος στο αγαπημένο μου “The drought”, που περνούσαν ιδανικά. Το “The harvest” είναι πλέον κλασσικό και
τραγουδήθηκε δυνατά, το live
δεν τελείωσε όμως με αυτό
τούτη τη φορά. Το “Ephemeral Joys”
αποτέλεσε ιδανικό κλείσιμο εν μέσω επευφημιών.
Αν
δεν ήσασταν ενήμεροι, αν δεν προλάβατε, αν…, αν..., κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας
(μέρες που θα είναι) και δείτε τους The Steams στο s.i.x. dogs στις 23 Δεκέμβρη, μαζί με άλλη μια
σπουδαία εγχώρια rock
μπάντα, τους The Road Miles. Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου