Το
παρακάτω άρθρο δημιουργήθηκε κατά απαίτηση των αναγνωστών του blog, δηλαδή των ανδρών αναγνωστών. Εμ, για
την ακρίβεια αυτών που μένουν Αθήνα, και πιο συγκεκριμένα αυτών που σύχναζαν
στην Crazy Horse. Για να είμαι απολύτως
ακριβής, κατά απαίτηση του Σπύρου, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, η
συνέχεια του πιο πολυδιαβασμένου άρθρου του blog μέχρι στιγμής (όντως) είναι γεγονός.
Εξάλλου, πως θα μπορούσε να εξαντληθεί με δέκα μόλις τραγούδια ο μουσικός
πλούτος που παιζόταν στα decks
της Crazy Horse κάθε Παρασκευοσάββατο. Για όσους δεν
γνωρίζουν σε αυτού του είδους τα μαγαζιά το πρόγραμμα ακολουθεί μια
συγκεκριμένη ροή παρουσιάζοντας διάφορα είδη της rock και metal μουσικής, συχνά ξεκινώντας με ήπιες
στιγμές και αφού σκληρύνουν σταδιακά τον ήχο μέχρι εκεί που δεν πάει (!) (εξαρτάται
τον dj) καταλήγουν σε classic και alternative μουσικές.
Έτσι
λοιπόν, μετά το πρώτο αυθόρμητο και συγκινησιακά φορτισμένο μέρος, εδώ θα
εξετάσουμε κάποια classic hard
rock κομμάτια. Το πιθανότερο (αν έχουμε και
πάλι ξεσηκωμό) θα ακολουθήσει και τρίτο μέρος, με δέκα από τα πιο σκληρά
κομμάτια του προγράμματος της Crazy.
1.
Black
Betty / Ram Jam
Αν
στις αρχές του προγράμματος (γύρω στις 12.00) δεν ακουγόταν από τα ηχεία το Black Betty, τότε ήσουν σε άλλο μαγαζί. Υπάρχει
πιο ιδανικός τρόπος να φτιάξεις το κέφι του κόσμου; Ακούστε εδώ
2.
Mexican
/ Babe Ruth
Όταν
έπαιζε το Mexican,
αισθανόσουν ότι άκουγες (και χόρευες) ένα τραγούδι που πιθανόν να μην γνωρίζει
ο υπόλοιπος πλανήτης. Από τότε φυσικά έχει γίνει πολύ πιο γνωστό, ενώ εγώ έλιωνα τα Allstarakia μου για ένα original βινύλιο, το οποίο και τελικά βρήκα
στην Ιπποκράτους. Ακούστε εδώ
3.
The Chain / Fleetwood Mac
Το
Chain είναι ένα αριστούργημα. Απλά ακούστε
το. Αυτή η εισαγωγή, αυτό το μπάσο… αυτά τα φωνητικά, δεν γίνεται να
επαναληφθούν. Ακούστε εδώ
4.
Hideway / Cockney Rebel
Μόνο
ποιότητα στην Crazy
Horse και ο Steve Harley και η παρέα του δεν θα μπορούσε να λείπουν. Από το ντεμπούτο
του συγκροτήματος “The Human Menagerie”. Ακούστε εδώ
5.
Sympathy / Uriah Heep
Ένα σχετικά παραγνωρισμένο συγκρότημα που ανήκει
στην ίδια κατηγορία με Led Zeppelin και Black Sabbath, από άποψη
ευρηματικότητας, πρωτοτυπίας και προσφοράς στον ευρύτερο χώρο του rock/heavy metal. Το “Sympathy” και το “Sunrise” είναι τα τραγούδια τους που δε έλειπαν ποτέ. Ακούστε εδώ
6.
I'd Love To Change The World / Ten
Years After
Εικοσιπέντε και βάλε χρόνια πριν γίνει ringtone γνωστής εταιρείας κινητής
τηλεφωνίας, ο ύμνος των Ten Years After μας ταρακουνούσε επί μονίμου με τις συνεχείς
αλλαγές του. Alvin Lee respect. Ακούστε εδώ
7.
Sympathy for the devil / Rolling
Stones
Στο αιώνιο ερώτημα Beatles ή Rolling Stones, απαντώ με ευκολία The Beatles αλλά αυτό δε
σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω την ΤΕΡΑΣΤΙΑ προσφορά των Rolling Stones. Από τα
τουμπερλέκια της εισαγωγής, η πίστα γέμιζε και όλοι συνοδεύαμε τον Mick Jagger
στο στίχο “Please allow me to introduce myself”. Αξέχαστα τα γυναικεία
φωνητικά. Ακούστε εδώ
8.
Telegram / Nazareth
Ένα τραγούδι, που ανήκει στην ίδια κατηγορία με το “Song Dance” των Pavlov's
Dog. Έντεχνο hard rock για σκεπτόμενο ακροατήριο, τότε που οι Nazareth ήταν μεγάλοι, με ένα φινάλε αλά
Queen και Status Quo. Παραδόξως,
αν και ζητήθηκε έντονα, δεν το έπαιξαν στο Λυκαβηττό στις αρχές των ‘90s.
Ακούστε εδώ
9.
Black Night / Deep Purple
Από τα καλύτερα τραγούδια των Deep Purple. Δεν περιγράφω άλλο. Ακούστε εδώ
10.
Touch Too Much / AC/DC
Μοναδικό,με φοβερή κλιμάκωση. Ακούστε εδώ
