Οι Blood Ceremony είναι μια από τις πρωτοπόρες females occult
μπάντες, της αναβίωσης του είδους που έχει γιγαντωθεί τα
τελευταία χρόνια. Δημιουργήθηκε το 2006 στον Καναδά και αφού απέδειξαν ότι
αγαπούν εξίσου τα riff
των Sabbath
και τις μελωδίες του φλάουτου των Jethro Tull, κυκλοφορώντας το
ντεμπούτο τους το 2008, στη συνέχεια εξελίχθηκαν σε μια progressive folk
doom ατμομηχανή. Οι δυο
επόμενες κυκλοφορίες τους ήταν πιο πολύπλοκες με αρκετές εναλλαγές και μας
παρουσίασαν ένα συγκρότημα που με βασικό πυρήνα τον Sean Kennedy
και την Alia
O’Brien, εξελίσσεται και παίρνει πολύ σοβαρά την
κατάθεση της μουσικής του ταυτότητας και φήμης. Η αιχμή του δόρατος της
συγκεκριμένης σκηνής, μαζί με τους The
Devils Blood
που όμως δεν υπάρχουν πια, επιστρέφουν εν έτη 2016 για να μας
εκπλήξουν αλλά και να μας ευχαριστήσουν για άλλη μια φορά.
Μας ευχαριστούν διατηρώντας στο ακέραιο τις doom καταβολές τους και μας
εκπλήσσουν ταξιδεύοντας από τη folk
των 70΄s στη χίπικη rock
των 60΄s.
Το “The Devil΄s widow”
που ανοίγει, ανήκει στην πρώτη «παραδοσιακή» κατηγορία, ενώ με το αμέσως
επόμενο “Loreley” θα
απολαύσουμε folk και
Beatles!! Το
“The Rogue's Lot”
που ακολουθεί είναι συμπαθέστατο και εδώ παρατηρούμε την αρτιότητα της
παραγωγής. Όσο για τα φωνητικά της Alia η οποία δεν είναι ούτε Jennie-Ann Smith
(Avatarium), αλλά ούτε και Uta (Witch Mountain),
υποστηρίζουν σωστά τα τραγούδια. Και εδώ φτάνουμε στον ομώνυμο ύμνο τραγουδάρα,
ρεφραινάρα και φλάουτο! Από εκεί και πέρα, ο δίσκος κρατιέται στα ίδια υψηλά
επίπεδα. Ξεχωρίζουν τα slow
“The Weird
of Finistere”
και “Things Present,
Things Past”
(με την υπέροχη αλλαγή στα 2:53) αλλά και το κάντο όπως η Μάρω Κοντού- “Flower Phantoms”.
Εκτιμώ τα συγκροτήματα που εξελίσσονται αλλά ταυτόχρονα δεν
απαρνιούνται το παρελθόν τους. Οι Blood Ceremony λειτουργούν όπως ο punk χορός πόνγκο (θυμάστε;). Τιμάνε
τις επιρροές τους πηγαίνοντας πίσω μπρος στο rock χωροχρόνο χωρίς να
ξεφεύγουν από τη συγκεκριμένη περίοδο που πρόσφερε τόσα στο μουσικό στερέωμα
(1965-1975)!
Άξιοι.
8/10
Δείτε τους να αποδίδουν ζωντανά το ομώνυμο αλλά και το "Lord Summerlisle" από το "Eldritch Dark", εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου