Το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνεις όταν
μπαίνει το “Pistol
Whip” είναι ότι
έχεις να κάνεις με surf
και punk επίθεση.
Θυμίζει το “London
Calling” των Clash ενώ πριν προλάβεις να κουνήσεις
κεφάλι, θα διαπιστώσεις ότι το σαξόφωνο εδώ είναι βασικό όργανο. Και τότε
μπαίνουν τα φωνητικά και ολοκληρώνεται το παζλ. Ο τραγουδιστής των The Buttertones κουβαλάει την παράνοια του Lux Interior (R.I.P.) των The Cramps και την επιθετική ειρωνεία του Jello Biafra (Dead Kennedys). Εντυπωσιακό punk surfing rock ‘n’ roll, συναρπαστικό σε κάθε λεπτό του. Είτε
υιοθετούν καουμπόικες μελωδίες “New Cowboy”, είτε φτιάχνοντας το δικό τους Pulp Fiction soundtrack (“Matador”) και με την ολοδικιά τους Missirlou (“Moroccan Monsoon”), οι The Buttertones θα κάνουν έφοδο στα αυτιά σας!
Μικρά σε διάρκεια αλλά περιεκτικά
κομμάτια, όπου μόνο το ομώνυμο μετά βίας ξεπερνά τα 4 λεπτά, για να βάλετε σε παιδικό πάρτι και να
εξαντλήσετε τα πιτσιρίκια σας σε χρόνο ρεκόρ!
Αν σας αρέσει έστω και ένα από τα
προαναφερθέντα συγκροτήματα (καθώς και οι Fuzztones και B52’s) ακούστε δυνατά.
8/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου