(ΣΤ' μέρος - Θέσεις 10-1) Οι σημαντικότερες / καλύτερες ταινίες Τρόμου / Θρίλερ της περιόδου 2000-2019

10. Black Swan (2010) Drama, Thriller

Υπερβολή παντού (ερμηνείες, σκηνοθεσία), κιτς αισθητική, και διάχυτος αισθησιασμός.Ίσως η πιο ώριμη ταινία του Aronofsky, με πλάνα απολύτως ακριβή, θα σας κάνει να πιστέψετε ότι η ομορφιά και η κόλαση  πηγαίνουν πάντα χέρι χέρι. 
Αφιέρωμα στην φιλμογραφία του Aronofsky μέχρι τον Μαύρο Κύκνο εδώ
Ιmdb link 

 9. I Saw the devil (2010) Thriller, Horror, Drama, Crime

Από την εναρκτήρια σοκαριστική εισαγωγή, ο θεατής διαπιστώνει δυο πράγματα. Ότι πρόκειται για μια συγκλονιστική σκηνοθετικά δημιουργία, με υπέροχα χρώματα και πολύ καλές ερμηνείες, και ότι αυτό που λείπει από την ταινία δεν αφορά το τεχνικό κομμάτι ή τους ηθοποιούς. Λείπει από το σενάριο. Και είναι ο οίκτος. Δεν υπάρχει οίκτος από τον δολοφόνο γιατί αυτή είναι η φύση του και (κατά συνέπεια) δεν μπορεί να υπάρξει από τον εκδικούμενο μυστικό πράκτορα που υποχρεώνεται να μεταλλαχθεί σε ένα άνευ συναισθημάτων κτήνος. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το απόλυτο κακό; 
Ολόκληρο το review εδώ
Imdb link

8.  A l'interier / Inside (2007) Horror

Η ναυαρχίδα του νέου κύματος γαλλικού τρόμου με 82 λεπτά ανείπωτης φρίκης και βίας. Η ετοιμόγεννη Sarah θα βασανιστεί και θα βασανίσει τόσο που πρέπει να δηλώσεις ότι απαγορεύεται η παρακολούθηση σε νέους κάτω των 18. Η Beatrice Dalle είναι πιο evil και από τους Freddie, Jason και Michael μαζί! 
Σχετικό αφιέρωμα στον Γαλλικό Τρόμο εδώ
Imdb link

7. REC (2007) Horror, Mystery, Thriller

Επαναπροσδιορισμός και συνδυασμός Zombie movies και Found Footage. Τρόμος και αδρεναλίνη στα ύψη! 
Imdb link

6. Martyrs (2018) Horror

Σε πιάνει από τα μούτρα με αίμα και φαντάσματα, στη μέση σε αρχίζει στα κλωτσομπουνίδια (torture porn) και στο φινάλε σε “στέλνει” με τις θρησκευτικές του αναζητήσεις. Δύσκολα θα βρεις πλάνο χωρίς αίμα. Must see. 
Σχετικό αφιέρωμα στον Γαλλικό Τρόμο εδώ
Imdb link 

5. The Descent (2005) Horror

Ο Neil Marshall αφήνει μηδενικά περιθώρια εφησυχασμού και ηρεμίας. Από την αρχική σοκαριστική εισαγωγή και για 100 λεπτά δεν θα κάνετε διάλλειμα από τον τρόμο ούτε για 5 συνεχόμενα από αυτά…
Ολόκληρο το review εδώ
Imdb link

4. The Babadook (2014) Horror, Drama

Ένας συνδυασμό της εφιαλτικής ατμόσφαιρας του “Rosemary's Baby” (Polanski), της παράνοιας του “The Shining” (Kubrick) και της έντασης του “The Black Swan” (Aronofsky). Ολόκληρο το review εδώ
Imdb link 

3. The Others (2001) Horror, Mystery, Thriller 

Όταν το είχα δει στον κινηματογράφο, το αποτελούμενο στην πλειοψηφία του κάτω των 30 κοινό, χειροκροτούσε για 2 λεπτά. Ο όρος "Horror" δεν αρκεί για το "The others", κατατάσσεται στα "Κλασσικά". Τρομερή ατμόσφαιρα, εξωπραγματική Kindman. 
Imdb link

2. Midsommar (2019) Horror, Drama, Mystery

Ένας ύμνος στην ομαδικότητα και ταυτόχρονα η απόρριψη του Δυτικού πολιτισμού, μέσα από την επώδυνη εμπειρία του χωρισμού. Σκηνοθεσία και συμβολικό σενάριο masterpiece! Ολόκληρο το review εδώ
Imdb link 

1. The Wailing (2016) Horror, Mystery, Thriller

Το “The Wailing” είναι η ταινία που θα φωλιάσει μέσα σας. Οι σκηνές καθηλωτικές, η εξέλιξη εφιαλτική.Kλείστε στη ντουλάπα τις Αμερικανικές προδιαγραφές στις οποίες έχετε συνηθίσει και  αφεθείτε. 
Ολόκληρο το review εδώ
Imdb link

The Mystery Lights, Bus the unknown secretary @ Gagarin 19.2.2020

Η πιο ξέφρενηΤετάρτη του 2020 ήταν αυτή στο Gagarin στις 19.2.

Ετερόκλητο το κοινό του Gagarin για το πρώτο live των The Mystery Lights στην Αθήνα. Παλιοροκάδες, ροκαμπιλάδες, μέταλλα, πάνκηδες, indie παρουσίες γέμισαν κατά το ήμισυ το venue, για μια εμφάνιση που όσοι το σκέφτηκαν αλλά τελικά δεν παρευρέθησαν, θα το μετανιώνουν μέχρι την επόμενη φορά που οι Νεοϋορκέζοι θα έρθουν πάλι για περιοδεία στην Ευρώπη.

Οι Bus the Unknown Secretary, αν και αποτέλεσαν μια όχι και τόσο συμβατή επιλογή για special guests, κατάφεραν στα 45 λεπτά που βρέθηκαν στην σκηνή να μας ζεστάνουν για τα καλά. Τρίτη φορά που θα τους έβλεπα live, με πιο πρόσφατη το support στους Blood Ceremony, αποδεικνύονται ένα τρομερά δεμένο και αλάνθαστο σχήμα που μουσικά δεν μπορεί εύκολα να πάρει ταμπέλα. Mπλέκοντας New Wave of British Heavy Metal, Beatles, Mercyful Fate, ακόμη και Rory Gallagher, εντέλει υπό την μεγάλη σκεπή του Stoner δίνουν ένα αποτέλεσμα ισόποσα evil και διασκεδαστικό. Έπαιξαν κομμάτια και από τις δύο δουλειές τους, με αποκορύφωμα τα “You better come in you better calm down” και “Moonchild” από το “Never Decide” που κατά την ταπεινή μου άποψη είναι και το ύφος που τους ταιριάζει και στο οποίο θα πρέπει να βασιστούν για να γράψουν στο μέλλον. Δηλαδή heavy, πιασάρικα (και σύντομα) ψυχεδελικά occult τραγούδια που τους φέρνουν πολύ κοντά στους Uncle Acid & the Deadbeats και σίγουρα είναι καλύτερα από τα πρόσφατο άλμπουμ του Θείου. Αρκετοί τους έμαθαν το συγκεκριμένο βράδυ, και αρκετοί βρέθηκαν στο BUS merchandise μετά το πέρας του τυφώνα που θα ακολουθούσε.

Οι The Mystery Lights έχουν ξαναβρεθεί στην Ευρώπη τουλάχιστον δύο φορές και τα βίντεο στο YouTube είναι αποκαλυπτικά για την ενέργεια και την απόδοση τους στο σανίδι. Αν και αποτελούν σχήμα από το 2008, με σταθερό τον πυρήνα των Mike Brandon (κιθάρα, φωνητικά), LA Solano (κιθάρα), και Alex Q Amini (μπάσο), μόλις το 2016 με το ομώνυμο άλμπουμ κατάφεραν να ταράξουν τα νερά της ψυχεδελικής – garage σκηνής (είχε προηγηθεί το “Teenage Catgirls & The Mystery Light Show” του 2009). Το “Too much tension” που κυκλοφόρησε πέρυσι είναι αυτό που τους έκανε να περάσουν πάλι τον Ατλαντικό και να οργώσουν τις σκηνές σχεδόν ολόκληρης της Γηραιάς Ηπείρου και ευτυχώς και της χώρας μας. 

Αυτό που ζήσαμε το βράδυ του Σαββάτου είναι από αυτές τις σπάνιες φορές που όσα και να έχεις διαβάσει και να έχεις δει, όση εμπειρία και να κουβαλάς από live, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αληθινή rock n roll ενέργεια και attitude, γεμίζεις με δύναμη και αισθάνεσαι δέος.

Η πενταμελής ομάδα των The Mystery Lights δεν χαρίστηκε ούτε ένα δευτερόλεπτο, από την αρχή με το εκρηκτικό ξεκίνημα του “Ι’m so tired (of living in the city)” μέχρι το φινάλε όπου τζάμαραν για ένα τέταρτο, τσουγκρίζοντας ταυτόχρονα σφηνάκια με την πρώτη σειρά! O Mike Brandon μετατρέπει την σκηνή στο γυμναστήριο του με συνεχή σάλτα, στροφές και κλωτσιές στο αέρα (!), το ζιζάνιο στα πλήκτρα με το όνομα Lily Rogers μετακινείται είτε στο μικρόφωνο, είτα στα τύμπανα, ενώ οι υπόλοιποι τρείς LA Solano, Alex Q Amini και Zach Butler δεν σταμάτησαν ποτέ να κρατάνε το ρυθμό. Επαγγελματικά κουρδισμένοι και με άψογο ήχο, έβγαζαν μια ξέφρενη πανκ ενέργεια παραδίδοντας ένα αληθινό rock n roll show πίνοντας ουίσκι και μπύρες, λες και είναι η τελευταία τους συναυλία (που όντως ήταν το τελευταίο live της περιοδείας και ίσως και του 2020). Το κοινό αδυνατούσε να πιστέψει και να παρακολουθήσει ειδικά στο πρώτο μισάωρο, κάπου εκεί όμως η μπάντα κατάφερε να συμπαρασύρει την μεγάλη πλειοψηφία! 

Προς στιγμήν ανησύχησα με τα ποτήρια και κουτάκια μπύρας που άρχισαν να φεύγουν προς την σκηνή, άλλη μια πανκ αντίδραση αυτή την φορά από το κοινό, έτσι δόθηκε όμως η δυνατότητα στον Mike να μας ευχαριστήσει σουτάροντας τα πίσω με ιδιαίτερη επιτυχία ξεσηκώνοντας ιαχές επιδοκιμασίας! Mike ο οποίος πριν το encore κατέβηκε τραγουδώντας στο κοινό μέσα στο μπροστινό pit για να σηκωθεί στην συνέχεια και να επιστρέψει στην σκηνή από τα χέρια των οπαδών, μόνο και μόνο για να συνεχίσει να χύνει μπύρα στην σκηνή και να κάνει γλίστρες ! ? ! ? Μέσα σε αυτό τον πανικό, και με κάποιες ατυχίες σπασμένων χορδών και προβληματικών πεταλιών, η μπάντα δεν έχασε νότα!!!! 

Όσο αφορά τα τραγούδια σίγουρα παίχτηκαν τα “Follow Me Home”, “Thick Skin”, “Too Many Girls”, “Too Tough To Bare”, “Too Much Tension”, Traces”, “What happens when you turn the devil down”, “Melt",  δηλαδή το garage rock στα καλύτερα του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θυμάμαι σειρά….

Μετά από μια ώρα και σαράντα πέντε λεπτά του πιο αληθινού πάρτι που έχω πάει τα τελευταία χρόνια, και τόσο ποτό, είχαν τα κουράγια και το χαμόγελο να υπογράφουν με τζίφρες ακριβείας τα cd και τα βινύλια του “Too much tension” στο stand με το merchandise στην είσοδο…δεν ξέρω….Μιλάμε για True Rock n Roll Heroes.

Οι The Mystery Lights μας άλλαξαν τα φώτα στην καλύτερη Τετάρτη του 2020. Δύσκολα θα ανατραπεί από την πρώτη θέση των live της χρονιάς.

Νέο άλμπουμ και video για τους Grey River and The Smoky Mountain.

Οι Αθηναίοι folk rockers Grey River And The Smoky Mountain κάνουν κάτι μοναδικό για τα Ελληνικά δεδομένα. Διηγούνται dark ιστορίες, βουτώντας  βαθιά στην Αμερικανική (και Ιρλανδική) παράδοση, συνδυάζοντας folk, blues και country. Πρόκειται για ένα σχήμα που ξεχειλίζει από ποιότητα, και το οποίο οργώνει τις Αθηναϊκές σκηνές δίνοντας πολύ καλά live, με ανεβαστική διάθεση και εξαιρετική απόδοση.

Ο τίτλος του νέου τους άλμπουμ είναι “Live To Tell The Tale” και κυκλοφόρησε από την Ikaros Records στις 14 Φεβρουαρίου. Η παραγωγή έγινε από την μπάντα σε συνεργασία με τον Μιχάλη Σκαράκη ο οποίος έκανε και τη μίξη στο 133 Studio ενώ για το mastering είναι υπεύθυνος ο Νάσος Νομικός (Vu Productions Mastering Studio). Το υπέροχο artwork είναι δημιουργία του Γιάννη Τούσσα (Graphic No Jutsu).

Πρώτο Single και Official Videoclip είναι το ομώνυμο “Live to tell the tale” το οποίο μπορείτε να απολαύσετε παρακάτω. Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός γιατί είμαι fan, πιστεύω όμως ότι τα παιδιά έγραψαν ένα τραγούδι τόσο πιασάρικο όσο και ανατριχιαστικό! Είστε Sinner ή Saint, ότι  από τα δύο “Live to tell the tale”! Απολαύστε:

H tracklist του “Live to Tell the Tale”:

1. Live to Tell the Tale
2. Moody
3. Truth or Dare
4. Left with a Stranger
5. The Devil
6. Lay with me
7. Devil’s Reef
8. Too Wild to be Tamed
9. Blueberry Eyes
10. Marked by Misfortune
11. William the Deceiver
12. Troubling Mind

Οι Grey River And The Smoky Mountain είναι οι:
Ρένα Παπαγεωργίου – φωνητικά, μαντολίνο
Σαράντος Γκουμάκος – κιθάρες, φωνητικά
Τάσος Γουσέτης – βιολί
Θανάσης Γκιουλέας – κοντραμπάσο
Μελέτης Πόγκας – banjo, dobro guitar

Μπορείτε να θυμηθείτε το review για το ντεμπούτο άλμπουμ τους “Captain Death” του 2017, εδώ