2018-2022…Τέσσερα χρόνια είναι πολλά, όταν μεσολαβούν μεταξύ του ντεμπούτου μιας μπάντας και της δεύτερης κρίσιμης κυκλοφορίας της. Αυτά όμως, τουλάχιστον τα δύο τελευταία, δεν ήταν συνηθισμένα χρόνια. Ήταν χρόνια δύσκολα, χρόνια πανδημίας, χρόνος που κύλησε ενάντια στους μουσικούς, με lockdown, καταστολή και παντελή αδιαφορία για τους καλλιτέχνες και την τέχνη γενικότερα.
Τους αγαπημένους μου The Steams η νέα αυτή πραγματικότητα τους βρήκε να κλείνουν ένα μεγάλο κύκλο συναυλιών (συχνά στην Αθήνα, σε αρκετά φεστιβάλ, αλλά και επαρχία), σε υποστήριξη και διάδοση του καταπληκτικού ντεμπούτου τους “Wild Ferment” (θυμηθείτε εδώ το review), ενώ παράλληλα βρισκόντουσαν σε έντονο δημιουργικό οίστρο για το νέο άλμπουμ. Τo “Wild Ferment” κοιμήθηκε στις 21.12.2019 σε ένα εξαιρετικό live στο s.i.x. Dogs, όπως εξάλου είναι όλες οι ζωντανές τους εμφανίσεις, όπου είχαμε την τύχη να ακούσουμε και μια πρώιμη μορφή δύο τραγουδιών από αυτά που πλέον συμπεριλαμβάνονται στο “Mild Conquest”, την νέα πολυαναμενόμενη κυκλοφορία τους!
Προφανώς οι όποιες δυσκολίες ξεπεράστηκαν, ο χρόνος εντέλει κύλησε υπέρ, “ζύμωσε” ακόμα περισσότερο τις συνθέσεις, ο ήχος δουλεύτηκε και τελειοποιήθηκε, και το “Mild Conquest” είναι γεγονός! Αν το “Wild Ferment” ήταν, στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον, rock παρθενογέννεση, το “Mild Conquest” είναι η εξέλιξη του ήχου των The Steams, ακόμα πιο δεμένο, φιλόδοξο, επαγγελματικό το οποίο αποπνέει μια αύρα μεγαλείου, ακόμη μεγαλύτερου άλμπουμ από τον προκάτοχο του!
9 τραγούδια σε μουσική The Steams και στίχους του Πάνου Δημητρόπουλου, με όλα τα στοιχεία που τους καθιστούν, όχι ξεχωριστούς, αλλά μοναδικούς είναι εδώ!
Για όσους έχουν μελετήσει το “Wild Ferment”, έχω την αίσθηση ότι θα συμφωνήσουν μαζί μου, στο ότι το συγκρότημα με το “Mild Conquest” πατάει τόσο γερά πλέον στα πόδια του, που είναι σαν να έχει φιλτράρει τον δικό του ήχο και όλα όσα σμίλεψαν το ύφος τους, και να τα τελοιοποιεί. Όχι, δεν πάτησαν πάνω σε κάποια 70’s rock revival συνταγή, εξάλλου δεν το έκαναν ποτέ (το “Wild Ferment” μπορεί να αγγίξει από έναν indie rock fan μέχρι έναν doom μεταλά), έχοντας βέβαια πολλές αναφορές, ωστόσο εξαιρετικά ενσωματωμένες στον ήχο τους. H επιρροή πλέον για τους The Steams είναι The Steams. Το “Είμαστε οι The Steams” που αναφωνεί ο Πάνος στα live, είναι αυτόφωτο και δυνατό! Και ποια είναι αυτά τα κύρια χαρακτηριστικά τους; Η ψυχεδέλεια των 60’s, heavy επαναλαμβανόμενα riff, το stoner rock, σκοτεινά vibes, το μάλλον πιο ιδιόρρυθμο στοιχείο της μουσικής τους, η φωνή του Πάνου Δημητρόπουλου, συνθέσεις που χτίζονται και καταλήγουν σε ξεσπάσματα, απίστευτα ρολαρίσματα στα τύμπανα…
Με το “Mild Conquest” το συγκρότημα περνάει σε άλλο επίπεδο, με κρυστάλλινη παραγωγή, διατηρώντας αυτό το μαγευτικό, ταξιδιάρικο αλλά και πορωτικό συναίσθημα που τους έκανε εξαρχής να ξεχωρίζουν. Παραμένει η αίσθηση τελετουργίας και 60’s πανδαισίας με πολλά όργανα και guests, αυτή τη φορά όμως το στίγμα του δίσκου δίνουν η σιγουριά, το θάρρος, και οι αυξημένες ταχύτητες!
Εισαγωγή με “The Entrance”, πραγματική επίθεση με κυκλικό/χορευτικό riff και εναλλαγή έντασης και ποιότητας χωρίς καν ρεφραίν (συμμετοχή λαούτου, τσαμπούνας και κανονακίου στο σόλο)! Αριστοτελικός πρόλογος από Γιώργο Μαζωνάκη, και “The Lament”, άλλο ένα γρήγορο The Steams έπος όπως μόνο αυτοί ξέρουν, με stoner break ακριβώς στην μέση του κομματιού! “Ladies in the North”, χαλαρότερος ρυθμός, εμβατηριακά τύμπανα, και στίχοι ποίηση/διήγηση, όπως σε κάθε κομμάτι, οδηγούν στα πιο όμορφα σόλο του άλμπουμ. Το “The Union” είναι σφαλιάρα με το fuzzy επαναλαμβανόμενο riff του, να μην σε αφήνει έως το τελευταίο δευτερόλεπτο! “Algerian Eyes”, αν και το πιο sexy κομμάτι, με σχεδόν RHCP κιθαριές, οι φωνητικές γραμμές, η χροιά το Πάνου, και τα έγχορδα προς το τέλος, το μετατρέπουν σε ερωτική εξομολόγηση. To “The Horror” είναι ίσως το απόλυτο κομμάτι του άλμπουμ, που αναδεικνύει την εξέλιξη της συνθετικής ικανότητας του συγκροτήματος, με funky ατμόσφαιρα, τις κιθάρες να λάμπουν, για να οδηγηθεί σε ένα ροκ κρεσέντο στο οποίο είναι απαραίτητο το headbanging! Το “Binding Circles” μια φορά το ακούς και βρίσκεσαι αυτόματα σε live των The Steams, με το συγκρότημα να δονεί το χώρο! Ήδη κλασσικό και απαραίτητο στις ζωντανές εμφανίσεις, δεν γίνεται να μην το χορέψεις! Το “Little Empire” είναι σκοτεινό και παιχνιδιάρικο, θυμίζοντας έντονα The road miles…Το άλμπουμ κλείνει με το “The Crown” όπου η υπέροχη μπασογραμμή και τα ουά ουά των δύο κιθαρών δίνουν τον τόνο για ένα μαγευτικό επτάλεπτο ταξίδι, όπου τα “ου,ου,ου,ου” του ”Ever Lasting” επανέρχονται μαζί με εξαιρετικά σόλο, για να τα τραγουδάμε στα live!
Το “Mild Conquest” είναι για τους The Steams, ότι ήταν το “Led Zeppelin II” για την θρυλική τετράδα των Άγγλων πιονέρων του hard rock/heavy metal. Ένα μεγάλο, τεράστιο βήμα προς τα εμπρός, δυναμώνει και μεγαλώνει την μπάντα, και θα μνημονεύεται στο μέλλον σαν ένα classic heavy psychedelic άλμπουμ. Σίγουρα καθορίζει το επίπεδο των φετινών ροκ κυκλοφοριών. Ακούστε το και διαδώστε, και κυρίως απολαύστε το στις ζωντανές τους εμφανίσεις. Εκεί καταθέτουν ψυχή οι The Steams, εκεί θα νιώσετε την Διονυσιακή ορμή τους!
Band Fb link: https://www.facebook.com/theSteams
Bandcamp: https://thesteams.bandcamp.com/
Οι πληροφορίες από την σελίδα bandcamp του συγκροτήματος:
Mild Conquest
Released June 10, 2022
All music composed, arranged, deployed and performed by The Steams.
All lyrics written by Panos Dimitropoulos.
Recorded and Mixed by Alex Bolpasis at Suono Studio, Athens.
Mastered by Nick Townsend at Infrasonic Sound Studios, Nashville TN.
Produced by Alex Bolpasis and The Steams.
Performing in this album:
Panos Dimitropoulos • Vocals, Guitars
Andreas Kokovikas • Guitars
Alex Bolpasis • Bass, Percussion
Gustav Penka • Drums
Vasilis Tafas • Cencer [Algerian Eyes]
Giorgos Stogiorgis • Qanun [Entrance]
Nikos Tsantanis • Lute [Entrance, The Union, The Horror!], Tsampouna
[Entrance, Lament, The Union]
George Mazonakis • Recitation of the “Origin of Tragedy” (by Aristotle),
prologuing "Lament", recorded by Kostas Kalimeris at Black Rock
Studios, Santorini.
Ilias Pantoleon • "Algerian Eyes" string
arrangement composition, recorded at Artracks Studios, Athens
by George Priniotakis. Performed by Kostas Panagiotidis: Violin, Argyro Seira:
Violin, Patrick Evans: Viola, Marina Kolovou: Cello.
Layout design by Konnè Tagklis.
Photography by Sebastien Zanella.
Art direction by Panos Dimitropoulos.
Cover art conceived by Panos Dimitropoulos and Andreas Kokovikas.
SPECIAL THANKS
To our families, Christopher King, Nikolas Mamasis, Anastasia Bouroussi, George
Moschopoulos, George Priniotakis, Ilias Pantoleon, George Mazonakis and all of
you reading this.
