Σκηνοθεσία: Jennifer Kent
Σενάριο: Jennifer Kent
Παίζουν: Aisling Franciosi, Sam Claflin,Michael Sheasby κ.α.
Διάρκεια: 2h:16m
Το
“The Babadook”, μια από τις καλύτερες ταινίες
τρόμου της τελευταίας εικοσαετίας, μας σύστησε την Jennifer Kent. Αλληγορική, δυνατή ταινία, αν και
όχι ακριβώς τρόμου με την στενή έννοια του όρου, είχε κάτι το κλασσικό μέσα της
και ένα τρομερό μήνυμα στο φινάλε. Το
επόμενο βήμα της είναι το “Nightingale”,
μια εντελώς διαφορετικού τύπου ταινία, μια ιστορία εκδίκησης και συνάμα μια
σκληρή ιστορική καταγραφή της γενοκτονίας των Αβοριγίνων από την Βρετανική
αυτοκρατορία.
Στο
επίκεντρο της ιστορίας βρίσκεται μια Ιρλανδή κατάδικος, η Clare και ένας Αβοριγίνας, ο Billy, τον οποίο θα πείσει να την οδηγήσει
μέσα στην ζούγκλα ώστε να βρει και να εκδικηθεί τον λοχαγό Hawkins και τους άντρες του για αυτό που της
πήραν.
H Clare και ο άντρας της Aidan είναι Ιρλανδοί κατάδικοι και η
απόφαση για την απελευθέρωση τους, ώστε να θεωρούνται πλέον “ελεύθεροι πολίτες”
έγκειται στον σαδιστή λοχαγό Hawkins.
Ο Hawkins είναι ένας
αδύναμος άνθρωπος, ανίκανος να ελέγξει τους στρατιώτες του, ανίκανος να
απολαύσει οτιδήποτε, βρισκόμενος και ο ίδιος σε ένα τόπο που δεν επιθυμεί,
καταφεύγει στην βία και την χειραγώγηση των γύρω του για να τους ελέγχει. Μετά
από ένα τραγικό περιστατικό, η Claire
θα μετατραπεί σε μια αιμοσταγή εκδικήτρια και για το λόγο αυτό θα χρειαστεί την
βοήθεια του Billy.
Κανείς από τους δύο δεν θέλει στην αρχή να βρίσκεται μαζί με τον άλλον (“Δεν
ταξιδεύω με ένα μαύρο”, “Δεν δουλεύω για μια λευκή”), και στην συνέχεια θα
ανακαλύψουν ότι τους δένουν πολύ περισσότερα από ότι τους χωρίζουν ή πιο σωστά
τους έχουν μάθει να τους χωρίζουν. Από εκεί και πέρα παρακολουθώντας το ταξίδι
τους, η ταινία μετατρέπεται σε μια παράξενη ιστορία αγάπης μεταξύ δύο εντελώς
διαφορετικών ανθρώπων που δεν είναι όμως κάτι άλλο παρά θύματα μιας βίαιης, παράλογης
και βάρβαρης κοινωνικής εξέλιξης. Η εκδίκηση της Claire θα περάσει σε δεύτερη μοίρα, και ο
θεατής γίνεται δέκτης ενός μαθήματος ιστορίας για τους Αβοριγίνες και την βίαιη
εξαφάνιση τους.
Η
ανθρώπινη σκληρότητα και η βία είναι στο επίκεντρο της ταινίας της Jennifer Kent και είναι έντονη και ιδιαίτερα
ενοχλητική, χωρίς ποτέ να είναι gory ή
αποκαλυπτική, παρά μόνο σε κάποιες σκηνές που είναι απαραίτητο. Υπάρχουν
βιασμοί, φόνοι, όμως πραγματικά πονάνε, κάνουν τον θεατή να συμπάσχει, είναι
ρεαλιστικοί και δείχνουν ένα κόσμο σκληρό και άδικο για τους καταπιεσμένους.
Αυτοί είναι οι Αβοριγίνες που αναγκάστηκαν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους
ενάντια στους Βρετανούς κατακτητές αλλά και οι γυναίκες ως σκεύη ηδονής. Ο τρόπος
που αντιμετωπίζονται και οι μεν και οι δε, δεν είναι ως ανθρώπινα όντα. Ο ρεαλιστικός
τρόπος που παρουσιάζει η Jennifer Kent
τις εικόνες της, λαμβάνοντας
υπόψη και τις πολύ καλές ερμηνείες όλου του καστ, σε κάνει να μην πονάς για τα
θύματα αλλά να πονάς μαζί τους. Η λύτρωση της εκδίκησης της Clare θα μπει σε δεύτερη μοίρα και αποδεικνύεται
πολύ “μικρή” μπροστά στην απάνθρωπη καταπίεση που έζησαν οι Αβοριγίνες.
Η
σχέση των δύο πρωταγωνιστών θα μετατραπεί από σχέση ανάγκης, σε μια πραγματική
ανθρώπινη ένωση, στην συνειδητοποίηση και από τις δύο πλευρές ότι ο κοινός
εχθρός είναι ο ρατσισμός, ο μισογυνισμός, εντέλει ένας βάρβαρος και άδικος
πολιτισμός. Και πότε δεν ήταν έτσι; Ή μήπως έχουν αλλάξει πολλά σήμερα;
Το
τρίο των πρωταγωνιστών είναι εξαιρετικό. Η Françiosi μεταφέρει με ζωντάνια και ωμότητα τις εναλλαγές
των συναισθημάτων που περνάει, ο Claflin παρουσιάζει με ψυχρότητα έναν κακό
άνθρωπο όχι από δύναμη αλλά από αδυναμία, και ο Ganambarr είναι πραγματικά μια αποκάλυψη,
μεταφέροντας σταδιακά τον πόνο που κρύβει μέσα του αλλά και την πραγματική
αγάπη για τον κόσμο, τον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι.
To “Nightingale” ξεκινάει ως μια ιστορία εκδίκησης
αλλά εντέλει θα μείνει μέσα σας ως μια τολμηρή καταγγελία για την αδικία σε
αυτόν τον κόσμο αλλά και για την ελπίδα της ελευθερίας που δεν πρέπει ποτέ να
πεθάνει.
8/10
Δείτε το trailer
εδώ
(Πηγές: Imdb)
