The Steams, Colorgraphs @ Crust 12.5.2019

Έντονο Διονυσιακό Γλέντι!

Δεύτερο tour για το “Wild Ferment” και οι The Steams, συνοδευόμενοι από την Colorgraphs, επισκέφτηκαν Βόλο, Γιάννενα, Θεσσαλονίκη και Σόφια(!), για να καταλήξουν για άλλη μια φορά στο φιλόξενο υπόγειο του Crust.

Όπως και την προηγούμενη φορά η επιτυχία διάδοσης του φοβερού ντεμπούτου τους σε συνδυασμό με την κούραση του ταξιδιού, αλλά και την χωρητικότητα του χώρου που διαμορφώνει μια φανατική / fan base κατάσταση, δημιούργησαν τις κατάλληλες συνθήκες για να δώσει η μπάντα ένα εξαιρετικό live! Και ποιο live των The Steams όμως δεν είναι ξέφρενο, ξεσηκωτικό, αληθινό; Η απάντηση είναι κανένα. Είτε παίζουν μπροστά σε χιλιάδες ανοίγοντας για μεγάλα ονόματα (με το καλό και στους Cure), είτε σε 50 ταλιμπανέζους που τραγουδάμε κάθε στίχο του “Amdajitr (The Odyssey of Young)” , δεν χαρίζονται…Όπως είχα γράψει, ενθουσιασμένος τον Σεπτέμβρη του ’18, τα παιδιά αυτά, έχοντας ως βάση το εκπληκτικό υλικό και το τρομερό δέσιμο που μεταφέρεται με την εκρηκτική σκηνική τους παρουσία, έχουν αλλάξει κατηγορία. Είναι πλέον συγκρότημα καρδιάς και κορυφή για τον heavy-psych rock ήχο της χώρας μας!

H Colorgraphs ανέβηκε στην σκηνή στις 22:30 και ήταν μια έκπληξη για μένα. Κομψή, λιτή και απέριττη, παρουσίασε μόνη της την μουσική της (ψηφιακό ντεμπούτο “Gradients”), μέσω lap top και λοιπών ηλεκτρονικών μέσων! Εντυπωσιακή φωνή, μουσική noir επηρεασμένη από Portishead, και γενικότερα πολύ ατμοσφαιρικό, έως και καθηλωτικό αποτέλεσμα. Ως γνωστόν παρακολουθώ και απολαμβάνω doom, stoner, hard rock, classic rock, και γενικά ότι έχει τον ήχο και το feeling της δεκαετίας που γεννήθηκα, είτε του τότε (μέχρι και με “Dancing Queen” από Abba συγκινούμαι…ο καψερός) είτε του τώρα. Είναι ξεχωριστές οι στιγμές που κάτι θα με ταξιδέψει, χωρίς να ανήκει στο συγκεκριμένο χώρο, και η Colorgraphs το κατάφερε με άνεση. Ο συνδυασμός που μου ήρθε στο μυαλό απολαμβάνοντας την να λικνίζεται με τα jazzy-alternative τραγούδια της, ήταν ότι άκουγα Portishead με την φωνή της Kovacs και την αισθητική της Siouxsie Sioux. Η πρώτη μου επαφή με την Colorgraphs (Σήλια Τσιούφη), μου άφησε θετικότατη εντύπωση, ως μια δυνατή ερμηνεύτρια με πολύ ενδιαφέρον υλικό. Εντυπωσιακή και η αποχώρηση της από την σκηνή! 

23:15 περίπου και μετά από ένα μικρό ατύχημα με ένα σπασμένο φως, κάτι μπουκώματα των ηχείων, και παραγγελιές Captain Morgan’s είχε φανεί ότι θα έχουμε πάρτι. Η επιστροφή στην έδρα τους μπροστά στο γεμάτο από “Everlasting” φίλους, έδωσε φτερά στους The Steams και με το “Black Sand” να δίνει το σύνθημα, άλλο ένα Διονυσιακό γλέντι στήθηκε! Δεν γίνεται να μην χορέψεις στο “Fjordian Blue”, πόσο περισσότερο όταν ο Πάνος στα φωνητικά συνοδεύεται από την Colorgraphs. Δεν μπορώ να μην ανάψω τσιγάρο στο “The Drought”. Είναι τόσο dark, τόσο δυνατό. Δεν μπορείς να μην χτυπήσεις ρυθμικά παλαμάκια στο riff του “The Harvest”. Και δεν γίνεται να κλείσουν live χωρίς το “Ephemeral Joys”. Το υλικό του “Wild Ferment” είναι πλέον κλασσικό και το βράδυ της Κυριακής παραδοθήκαμε για άλλη μια φορά στην εκστατική απόδοση του συγκροτήματος επί σκηνής! Με διάθεση, ενέργεια, φοβερές ατάκες για νερό Βουλγαρίας και Game of thrones προφητείες, στο καπάκι μας έστελναν με έπη όπως το “Perfect Storms for Afar”. 

Με τους The Steams μεθάς, πωρώνεσαι, γουστάρεις. Είναι τόσο όμορφο μια μπάντα να αποδίδει τα μέγιστα στο σανίδι, και για τους The Steams είναι ο φυσικός τους χώρος! Το βράδυ της Κυριακής ήταν άλλη μια σπουδαία εμφάνιση, άλλος ένας λόγος για να είμαι εκεί και την επόμενη φορά. Και την επόμενη…και όσες φορές έχω ανάγκη για ένα αληθινό ROCK live!