Wolf People - Steeple (2010) Psychedelic rock

Οι Wolf People είναι μια retro psychedelic rock band. Δεν είναι όμως άλλο ένα συγκρότημα του ιδιώματος. Είναι ένα από τα συγκροτήματα που εκπροσωπεί το νησί που γέννησε το rock σε όλη αυτή τη φάση της αναβίωσης των ‘70s που ξεκίνησε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.  Ενώ η Σουηδία είναι με διαφορά στο Νο1 με δεκάδες, χωρίς πλάκα, αξιόλογα σχήματα (δεν μας φτάνουν 3 σελίδες), η Γερμανία κάνει ό,τι μπορεί (και τα πάει καλά) και οι US of A όπως πάντα έχουν τη δικιά τους σχολή, η Μεγάλη Βρετανία αντιπροσωπεύεται επάξια από τους Wolf People.

To Steeple είναι το ντεμπούτο άλμπουμ τους και είναι προορισμένο να μείνει κλασικό. Σαν βγαλμένο από τα σπλάχνα της δεκαετίας του ’70 (εκεί στις αρχές) η ηχογράφησή του αποτελεί ένα απίθανο συνδυασμό σκληρού ψυχεδελικού ήχου με τη folk. Είναι σαν ο Iommi να μην δημιούργησε τους Black Sabbath και να έγινε μέλος των Jethro Tull (πρόταση που του είχε γίνει στην πραγματικότητα) για να παίξουν διασκευές Wishbone Ash.

Το “Salisbury Sands” που ανοίγει το δίσκο δείχνει το δρόμο για ένα μαγικό κόσμο με κοφτερά riff και γλυκές folk μελωδίες. Το “Tiny Circles” είναι ρυθμικό και θα έκανε τον Ian Anderson περήφανο. Συνεχίζουμε με το “Painted Cross” και το κεντητό riff του, ενώ το “Morning Born” που ακολουθεί είναι το καλύτερο και πιο αντιπροσωπευτικό τραγούδι του δίσκου. Περίσσια φαντασία και συναίσθημα, ενώ τα φωνητικά και ο λυρισμός κλέβουν την παράσταση. Το κομμάτι καταλήγει και ενώνεται με το “Cromlech”, ένα τζαμαριστό, βαβουριάρικο instrumental που χωρίζει το δίσκο στη μέση.

Στο δεύτερο μέρος το “One by One” με τον καλπάζων ρυθμό του θα μας οδηγήσει σε δυο έπη. Το 7λεπτο bluesy “Castle Keep” και στο “Banks of Sweet Dundee” που χωρίζεται σε δυο μέρη και δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια φανταστική μεσαιωνική αλά Wishbone Ash σύνθεση. Ο δίσκος αποπνέει μια “Βρετανίλα” (και στην προφορά) και βγάζει προς τα έξω μια καθαρότητα και μια φυσιολατρική αγνότητα. Σαν να πηγαίνεις για πεζοπορία σε ένα καταπράσινο ελατοδάσος και δίπλα σου να τρέχουν παγωμένα νερά! Δεν ξέρω πως αλλιώς να περιγράψω την ελευθερία και τη δύναμη που μεταδίδει! Ελπίζω να με καταλάβετε εάν το ακούσετε.

Σπύρο βάζε το δυνατά!