Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019

Midsommar (2019) Horror, Drama, Mystery


Σκηνοθεσία: Ari Aster

Σενάριο: Ari Aster

Παίζουν: Florence Pugh, Jack Reynor, Vilhem Bolgren, Will Poulter κ.α.

Διάρκεια: 2h:27m


To «Hereditary” τάραξε τα νερά του τρόμου το 2018. Εντυπωσιακό, Πολανσκικής επιρροής ντεμπούτο για τον Aster. Η ταχύτατη επιστροφή του με τo Midsommar” έχει εξήγηση. Το σενάριο ήταν έτοιμο πριν το “Hereditary” και θα αποτελούσε την πρώτη του ταινία. Στην συνέχεια το  Hereditary” θα μετατρεπόταν από δράμα, που ήταν και η αρχική πρόθεση, σε ταινία τρόμου και πήρε προτεραιότητα. 
Η ενδιαφέρουσα αυτή εξέλιξη στην καριέρα του Aster ουσιαστικά δίνει ερμηνεία και σε κάποιες ελλιπείς πληροφορίες του “Hereditary” που ενώ είχε μια εντυπωσιακή σκηνοθεσία και ερμηνείες, άφησε αρκετούς απογοητευμένους με την εξέλιξη του, αφήνοντας απορίες. Δεν ήμουν ανάμεσα σε αυτούς, αφού θεωρώ ότι τυχόν εξηγήσεις που απουσιάζουν, γίνονται απολύτως κατανοητές με το αλά Ken Russell in your face φινάλε του.
Θα μπορούσε το “Midsommar” να είναι η πρώτη ταινία του Aster; Η απάντηση είναι όχι! Αντίστοιχη περίπτωση ο Jordan Peele με τα “Us” και “ Get out". Κερδίζοντας πόντους με δυνατά και εν μέρει safe ντεμπούτα, οι δύο σκηνοθέτες αποκαλύπτουν τις πραγματικές τους προθέσεις για τον τρόμο και φέρνουν την αλλαγή.


Πρώτο 20λεπτο στην ταινία και θα σφιχτεί η καρδιά σας κόμπο, ο Aster δίνει ζωή στην ηρωίδα του και ταυτόχρονα βάζει ταφόπλακα σε προσωπικές σχέσεις και οικογένεια. Είναι εκπληκτικά άμεσος ο τρόπος που μεταφέρει την απλή του ιστορία και τεράστια η ερμηνεία της Florence Pugh, αντίστοιχη της Toni Collette. H Dani είναι μια δραματική, απελπισμένη ηρωίδα που μέσα στην απόγνωση της θα βρεθεί μπροστά στην Αλήθεια. Εν προκειμένω σε μια Σουηδική παραδοσιακή κοινότητα όπου θα καλεστεί (περίπου…) με τον φίλο της και την παρέα του. Η παγανιστική/χίπικη αυτή ομάδα θα υποδεχθεί με θέρμη τους επισκέπτες για να γιορτάσουν μαζί τα μοναδικά τους έθιμα. Οι συνήθειες, η καθημερινότητα τους και εν γένει ο τρόπος ζωής τους και τα πιστεύω τους είναι κάθε άλλο παρά συνηθισμένα και δεν γίνονται κατανοητά από τους Δυτικούς επισκέπτες. Όλη η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, εφόσον οι Αμερικάνοι σπουδάζουν ανθρωπολογία και η συναναστροφή τους με τους ντόπιους θα αποτελέσει αντικείμενο μελέτης για την θεματική τους!
Στο επίκεντρο αυτής της άτυπης, άνισης και προκαθορισμένου αποτελέσματος σύγκρουσης μεταξύ των δύο πολιτισμών, βρίσκεται η Dani, ως η απόλυτα τραγική ηρωίδα. Δυσκολεύεται, και πως αλλιώς θα μπορούσε, να βάλει πίσω το παρελθόν και τις απώλειες ενώ ταυτόχρονα δεν βρίσκει καμία παρηγοριά ή κατανόηση από τον σύντροφο της (και πότε έβρισκε;) Παντού γύρω της λουλούδια, παραισθησιογόνα ροφήματα και παράξενες τελετές. Τα πάντα παίζουν τον ρόλο τους και εντέλει θα επέλθει η κάθαρση, μετά από ένα εξαιρετικό – ακραίο – εικαστικά πανέμορφο τελευταίο μισάωρο! 

Η κινηματογραφική δουλειά, οι εικόνες, τα πλάνα είναι πραγματικά μια αισθητική επίθεση που προκαλεί έντονα συναισθήματα, ένα έργο τέχνης! Η δουλειά σε αυτόν τον τομέα είναι απίστευτη! Ακόμη και εάν δεν σας αγγίξει το σενάριο, αν και δύσκολο, μπορείτε να το παρακολουθήσετε ως μια οπτικοακουστική εμπειρία (και disturbing μουσικό θέμα), που όμοια της δεν έχετε ξανανιώσει…

Εντέλει, αυτό που έγραψε και δημιούργησε ο Aster είναι ένας ύμνος στην ομαδικότητα και ταυτόχρονα η απόρριψη του Δυτικού πολιτισμού, μέσα από την επώδυνη εμπειρία του χωρισμού.

Χρειάζονται αυτοί οι δημιουργοί, άλλο επίπεδο. 

9/10 

(Πηγές: Imdb, Wiki)




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου