Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2021

Beyond the black rainbow (2010) Horror, Sci-fi

 

Σκηνοθεσία: Panos Cosmatos

Σενάριο: Panos Cosmatos

Παίζουν: Eva Bourne, Michael G. Rodgers, Scott Hylands

Διάρκεια: 1h : 50m

To ντεμπούτο του Panos Cosmatos, ναι του Ελληνικής καταγωγής υπεύθυνου πίσω από το εξαιρετικό “Mandy” του 2018 (θυμηθείτε το review εδώ ) δεν είναι απλά ένας φόρος τιμής στο σινεμά του Lynch, του Kubrick, ή του Cronenberg. Ο Panos Cosmatos χωρίς πολλές σεναριακές εξηγήσεις μπορεί να σε βάλει στον κόσμο των λιγοστών ηρώων του και στην ψυχολογία τους, όπως κανένας άλλος δεν μπορεί….και να σας αφήσει με ένα οπτικό ντελίριο για πάντα στις αναμνήσεις σας. Με λίγα λόγια, ακόμη και εάν δεν σου αρέσει, το “Beyond the black rainbow” (όπως και το “Mandy”) δεν ξεχνιέται ποτέ.

Η ταινία είναι ένα πείραμα, μια απίστευτη εμπειρία, εάν και μόνο εάν αφεθείτε στον υπνωτιστικό ρυθμό της και στα όσα μένουν ανεξήγητα. Και η Helena είναι ένα πείραμα, ένα κορίτσι παγιδευμένο στο εργαστήρι ενός παράφρων, και θέλει να δραπετεύσει. Ο Barry Nyle (εκπληκτικός ο Michael G Rogers) την θέλει υπό έλεγχο, γιατί η Helena έχει δυνάμεις που μόνο εντός του εργαστηρίου/θόλου μπορούν να παραμείνουν σε καταστολή. Ένα φωτεινό τρίγωνο ενέργειας, μια δεκάλεπτη σχεδόν ασπρόμαυρη σκηνή μεταμόρφωσης/γέννησης που όμοια της δεν υπάρχει, η heavy metal αισθητική, το απόκοσμο υπέροχο σάουντρακ είναι κάποιοι από τους λόγους για να λατρέψετε το “Beyond the black rainbow”. Πάντα λαμβάνοντας υπόψη σας, πριν ξεκινήσετε την προβολή, των πάάάάρα πολύ αργό ρυθμό, και την έλλειψη δράσης, με την ευρεία και γνωστή έννοια του όρου. Και φυσικά τις εξηγήσεις, αυτές που χρειάζεται ένα απλό θρίλερ για να γίνει πειστικό και διασκεδαστικό. Εδώ ο Cosmatos καταπιάνεται ουσιαστικά με τις έννοιες της εξάρτησης, της εξουσίας, της αλλαγής/μεταμόρφωσης, και της ελευθερίας. 

 

Υπνωτιστικός ρυθμός, απίστευτες εικόνες, αγάπη για τα 80΄s και την αισθητική τους, πορτοκαλοκόκκινα χρώματα, σκοτεινή ατμόσφαιρα, creepy-απόκοσμες μουσικές, ταινία εμπειρία-επίθεση στις αισθήσεις. Αφαιρετικό Σινεμά που μιλάει στα συναισθήματα με τις εικόνες και τους ήχους στον ύψιστο βαθμό.


Είναι περιττό να πούμε ότι η ταινία δεν είναι για όλους (τo ίδιo έχω αναφέρει και για το “Mandy”). Αν ανήκετε στους θεατές που έχουν ανάγκη μόνο σεναριακή πλοκή, περιπέτεια, εξηγήσεις και ανατροπές, και αρέσκεστε μόνο σε συμβατικές καταστάσεις τύπου “A quiet place” (που είναι και ταινιάρα στο είδος της, με ακόμη καλύτερο sequel), τότε καλύτερα να μείνετε μακριά. Είναι μια μαλακία που βαριέσαι τη ζωή σου και δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται, είναι η “κριτική” που πιθανώς να δώσει μια μεγάλη πλειοψηφία, ακόμη και πιο ανοιχτόμυαλων σινεφίλ θεατών. 

Αλίμονο αν ο Cosmatos απευθυνόταν σε αυτήν…

8/10

(Πηγές: Imdb, Wiki)

Imdb link: https://www.imdb.com/title/tt1534085/?ref_=tt_mv_close

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου