Το
“Borgman” του
Ολλανδού Alex
van Warmerdam έχει μια από τις πιο πρωτότυπες
εναρκτήριες σκηνές που έχω δει. Είναι ένας από τους κανόνες, που μπορεί να μην
ισχύει πάντα, αλλά σε γενικές γραμμές δείχνει εάν θα μου αρέσει η ταινία στο
σύνολό της. Εάν η εναρκτήρια σκηνή είναι καλή/ενδιαφέρουσα, τότε θα δω μια καλή
/ενδιαφέρουσα ταινία. Το “Borgman”
είναι ένα ιδιαίτερο, αλληγορικό home invasion movie. Ο Borgman θα εισβάλει στις ζωές μιας μεγάλης
αστικής οικογένειας και σιγά σιγά οι ζωές τους θα μετατραπούν σε κόλαση. Ο Borgman θα σχεδιάσει με ακρίβεια την
εισβολή/συμμετοχή του στην οικογένεια και με τη βοήθεια συνεργατών του, θα
επηρεάσει την καθημερινότητά τους σε τρομακτικό βαθμό, τόσο, που ουσιαστικά
παίρνει τον έλεγχό τους.
Ξεχωριστή
είναι η σχέση που θα αναπτύξει με την σύζυγο/καλλιτέχνη της νεόπλουτης
οικογένειας, την Marina.
Μαύρο
χιούμορ και ψυχολογικός τρόμος χωρίς ποτέ να ξεκαθαρίζονται οι αληθινές
προθέσεις του εισβολέα.
Αν
και από τους τίτλους αρχής αναφέρεται ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι μη
ανθρώπινο, είναι χαρακτηριστικό ότι η ταινία μπορεί να “διαβαστεί” με διάφορους
τρόπους. Ίσως να περιγράφει την φοβία του μέσου Ευρωπαίου πολίτη για το
μεταναστευτικό, ενώ μια άλλη ανάγνωση είναι ότι ο Borgman συμβολίζει την αντεπίθεση της
εργατικής τάξης, με ένα χειριστικό και επιθετικό τρόπο. Η γοητεία/επιρροή που ασκεί αυτός ο
αντι-ήρωας, θα αποδείξει ότι οι σχέσεις της αστικής οικογένειας πατάνε σε
σαθρές και ψεύτικες βάσεις.
Είναι
γεγονός πάντως, πως ο θεατής δύσκολα θα πάρει το μέρος των ανθρώπων που δέχονται
την εισβολή. Μιας καταπιεσμένης, μη χαμογελαστής και άνευ συναισθημάτων ομάδας
ανθρώπων. Αυτή η αποκάλυψη και μόνο, το ξεγύμνωμα ενός ονείρου (που τελικά μόνο
όνειρο δεν είναι), κάνει το “Borgman”
σημαντικό και προσφέρει άπλετο χώρο για συζήτηση.
Να
κλείσω αναφέροντας ότι η ψυχρή ατμόσφαιρα, η κινηματογράφηση, και το γενικότερο
ύφος της ταινίας μου θύμισε τον δικό μας Λάνθιμο.
7/10
Δείτε το τρέιλερ εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου