Krokus – Metal Rendez-vous (1980) Hard rock, heavy metal

Η καριέρα των Ελβετών Krokus σημαδεύτηκε από την παρακολούθηση συναυλίας των AC/DC. Τότε ήταν που προσλήφθηκε ο τραγουδιστής Marc Storace και η μπάντα άλλαξε το ύφος σε πιο boogie hard rock μονοπάτια πολύ κοντά στους Αυστραλούς που στα τέλη των 70’s είχαν φρενήρη διαδρομή. 

Έχοντας ιδρυθεί το 1975 από τον Chris von Rohr, και με δυο κυκλοφορίες καλού hard rock, που όμως δεν αποτελούσαν εισιτήριο για ευρύτερη αναγνώριση, έκαναν τη σωστή κίνηση και μπορεί μεν να μιμήθηκαν συγκεκριμένο ύφος, όμως το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’80 η πορεία τους απογειώθηκε. Η αλήθεια είναι πως τότε οι AC/DC πρέπει να άλλαξαν τη ζωή πολλών…

Το πρώτο άλμπουμ, με τον Marc Storace στα φωνητικά και πρώτο ενός φοβερού σερί ήταν το “Metal Rendez-vous”. Τίτλος και εξώφυλλο μαρτυρούν τις προθέσεις του γκρουπ. Το άλμπουμ είναι βασισμένο σε rock-boogie riffing, Judas Priest καλπασμούς και δισολίες, και τα φωνητικά του Marc Storace που θυμίζουν Bon Scott.

Ο δίσκος είναι γεμάτος highlights αλλά και εκπλήξεις. Το “Bedside Radio” (παίζει και ο Malcolm Young στο άλμπουμ?), την power ballad “Streamer”, το καλύτερό τους τραγούδι ever “Fire” με φοβερές εναλλαγές και εξαιρετικά solo, και το τεράστιο και πασίγνωστο “TOKYO NIGHTS” που φέρνει ονειρώξεις με Γκέισες ακόμη και σήμερα. 

Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο το θεωρώ επηρεασμένο αλλά και ισάξιο του “Is there anybody there” των Scorpions ειδικά όσο αφορά τις reggae στιγμές. Επίσης να τολμήσω να πω ότι το ξεκίνημα στο solo του “Fire” μου έφερε το αντίστοιχο του “The Mountains” των Manowar. Δεν πιστεύω ότι ο DeMaio άκουγε Krokus, αλλά τα αυτιά μου έκαναν έναν παραλληλισμό.

Τεράστια η αξία του δίσκου για τους Krokus που είδαν τις μετοχές τους να ανεβαίνουν στις δυο πλευρές του Ατλαντικού αλλά και για το hard rock γενικότερα.