KISS – Creatures of the night (1982)

Οι Kiss το 1981 είχαν σχεδόν πιάσει σχεδόν πάτο. Μετά από 2 pop-rock άλμπουμ και το αποτυχημένο “Music from the Elder”, η εξαετία ’73 - ’79 που σαρώσανε με “Destroyer”, “Love Gun”, “Kiss Alive I & II” και τα φαντασμαγορικά show τους, φαντάζει πολύ μακρινή. Ο Peter Criss (drums) έχει αποχωρήσει, ενώ ο Ace Frehley (κιθάρα) παρόλο που συνθετικά προσφέρει, έχει απογοητευτεί από τις επιλογές και την εξέλιξη της μπάντας και εγκαταλείπει ουσιαστικά το συγκρότημα στο τέλος της χρονιάς. Οι Kiss ως τρίο πλέον με τον Eric Carr (R.I.P. 1991) στα drums, είναι με την πλάτη στον τοίχο. Πρέπει να επιστρέψουν με σκληρό ήχο και καλά τραγούδια προκειμένου να ξαναβρεθούν στην κορυφή. Επιστρατεύονται στιχουργοί, συνθέτες (έως και Bryan Adams στα credits του “Rock and Roll Hell”) και session μουσικοί. Ο κύριος όγκος των τραγουδιών είναι γραμμένος από τους κυρίους Stanley και Simmons, όμως οι πρωταγωνιστές του άλμπουμ είναι οι “υπάλληλοι” Vinnie Vincent (κιθάρα) και Eric Carr (ντραμς).

Ο πρώτος κάνει εξαιρετική δουλειά στις lead κιθάρες, φέρνει        έναν πιο heavy και μελωδικό ήχο, ενώ συνεισφέρει και στην σύνθεση των τραγουδιών.

Ο Carr παίζει αλά John Bonham και δίνει φοβερό όγκο στο τελικό αποτέλεσμα.

Το άλμπουμ είναι για μένα το καλύτερο των Kiss και παρόλο το παράξενο κλίμα για το συγκρότημα (ο Frehley εμφανίζεται στο εξώφυλλο αλλά και στο video του “I love it loud”, παρόλο που δεν είχε καμιά ανάμειξη στον δίσκο), περιέχει τα καλύτερα και πιο heavy τραγούδια της καριέρας τους (σαν σύνολο). Από proto-power metal ύμνους (“Creatures of the night”, “Danger”), hard rock hit (“I love it loud”, “Rock and roll hell”) Zeppelinesque κομματάρες που προσδιόρισαν το glam metal των 80’s (“Keep me Comin”), δεν υπάρχει μέτριο ή “ελαφρύ” κομμάτι. Έως και η μοναδική μπαλάντα “I still love you” είναι πολύ heavy και σκοτεινή και αποτέλεσε αντικείμενο αντιγραφής όσο αφορά τη δομή και τις διακυμάνσεις για τις rock power ballads των 80’s.

Δυστυχώς το σχήμα, με αυτό το line up, κυκλοφόρησε μόλις άλλη μια (παρεξηγημένη) δισκάρα, το “Lick it up”. Το “Creatures of the night” επανακυκλοφόρησε το 1985 με τον Bob Kulick στο εξώφυλλο (χωρίς make up), με τον οποίο και ακολούθησε πιο pop μονοπάτια, προσαρμοσμένη στην εποχή.

Το “Creatures of the night” είναι ένα heavy metal θηρίο που βρυχάται ακόμα και σήμερα. Άκουσμα δυνατό και διαχρονικό!