1000mods (10), Naxatras (9) @ 21.1.2017 Piraeus Academy

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που είχε βρεθεί στο live του '13, όπου οι 1000mods supportάρανε τους (πρόσφατα διαλυμένους και επανασυνδεδεμένους ?) Graveyard. Είχα ικανοποιηθεί τόσο μετά το τέλος της εμφάνισης τους που είχα ξεχάσει (έστω προσωρινά) το κυρίως πιάτο! Η σκληρή δουλειά και οι δύο δίσκοι που ακολούθησαν το ντεμπούτο τους , το rock “Vultures” και η πρόσφατη δισκάρα “Repeated exposure to…”(No10 στην Best of λίστα για το ’16) , τους έχουν κάνει πλέον ένα μεγάλο Ευρωπαϊκό stoner όνομα. Και τι πιο όμορφο για να το γιορτάσουν, πριν από την headline Ευρωπαϊκή περιοδεία τους, από ένα live best of στην πρωτεύουσα!

Ότι θα γίνει sold out το ήξερα. Δεν ήξερα όμως το επίπεδο του show , την ένταση της συμμετοχής του κόσμου και το ότι ιπτάμενες νεαρές θα κάνανε crowd surfing σε διάφορα σημεία του club. Το Piraeus Academy γεμάτο από νωρίς (μέχρι τέρμα στον τοίχο πίσω!), και οι Naxatras διέλυσαν οποιαδήποτε αμφιβολία για το hype γύρω από το όνομα τους. Φοβερή κιθάρα (σαν δύο!), ψυχεδελικοί ρυθμοί, και τα ελάχιστα φωνητικά του μπασίστα μας προσέφεραν ένα υπέροχο show για περίπου 50 λεπτά. Οι Θεσσαλονικείς έχουν λαμπρό μέλλον.

10 παρά τέταρτο και το κοινό αδημονεί, ενώ ένα μεγάλο σεντόνι θα καλύψει όλη την σκηνή. Η μπάντα ανεβαίνει και ξεκινάει παίζοντας το “Claws” πίσω από το πανί,. Κόκκινος φωτισμός συναγερμού, το σεντόνι πέφτει και το κοινό παραληρεί. Ήταν και το μοναδικό κομμάτι που το μπροστινό μέρος του κοινού έμεινε σχετικά σταθερό. Με το “Loose” δημιουργήθηκε pit για να μην ξανακλείσει ποτέ. “Road to burn”, “Vultures”, “Above179”, “Low”, The son”, 7 Flies”, μερικοί από τους ύμνους που ακολούθησαν και από τα τρία άλμπουμ τους, (σχεδόν) ισόποσα μοιρασμένα.

Το κοινό ήταν δικό τους και αυτοί από την πλευρά τους χαρούμενοι, ευγνώμονες αλλά και αμήχανοι με τις διαστάσεις που πήρε η βραδιά. Βόμβα το “El Rollito”, ενώ στο “Vidage” έγινε κάτι που είχα να ζήσω από τις θρυλικές εμφανίσεις των Ramones στο Ρόδον. Όλο το μαγαζί από άκρη σε άκρη, χοροπήδησε και σπρώχτηκε καταδικάζοντας τους να το παίζουν για πάντα και να είναι το απόλυτο highlight των συναυλιών τους.

Σε κάτι λιγότερο από δύο ώρες, και αφού μας ευχαρίστησαν “πάρα πάρα πολύ” αρκετές φορές, μας άφησαν με ένα τεράστιο χαμόγελο και την βεβαιότητα ότι από εδώ και πέρα κάθε φορά θα είναι τουλάχιστον έτσι όπως αυτή της εικοστής πρώτης Ιανουαρίου 2017.Και για εμάς και για αυτούς!