Crazy Horse part 2

Crazy horse

Το παρακάτω άρθρο δημιουργήθηκε κατά απαίτηση των αναγνωστών του blog, δηλαδή των ανδρών αναγνωστών. Εμ, για την ακρίβεια αυτών που μένουν Αθήνα, και πιο συγκεκριμένα αυτών που σύχναζαν στην Crazy Horse. Για να είμαι  απολύτως ακριβής, κατά απαίτηση του Σπύρου, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, η συνέχεια του πιο πολυδιαβασμένου άρθρου του blog μέχρι στιγμής (όντως) είναι γεγονός. Εξάλλου, πως θα μπορούσε να εξαντληθεί με δέκα μόλις τραγούδια ο μουσικός πλούτος που παιζόταν στα decks της Crazy Horse κάθε Παρασκευοσάββατο. Για όσους δεν γνωρίζουν σε αυτού του είδους τα μαγαζιά το πρόγραμμα ακολουθεί μια συγκεκριμένη ροή παρουσιάζοντας διάφορα είδη της rock και metal μουσικής, συχνά ξεκινώντας με ήπιες στιγμές και αφού σκληρύνουν σταδιακά τον ήχο μέχρι εκεί που δεν πάει (!) (εξαρτάται τον dj) καταλήγουν σε classic και alternative μουσικές.

Έτσι λοιπόν, μετά το πρώτο αυθόρμητο και συγκινησιακά φορτισμένο μέρος, εδώ θα εξετάσουμε κάποια classic hard rock κομμάτια. Το πιθανότερο (αν έχουμε και πάλι ξεσηκωμό) θα ακολουθήσει και τρίτο μέρος, με δέκα από τα πιο σκληρά κομμάτια του προγράμματος της Crazy.

1.            Black Betty / Ram Jam

Αν στις αρχές του προγράμματος (γύρω στις 12.00) δεν ακουγόταν από τα ηχεία το Black Betty, τότε ήσουν σε άλλο μαγαζί. Υπάρχει πιο ιδανικός τρόπος να φτιάξεις το κέφι του κόσμου; Ακούστε εδώ

2.            Mexican / Babe Ruth

Όταν έπαιζε το Mexican, αισθανόσουν ότι άκουγες (και χόρευες) ένα τραγούδι που πιθανόν να μην γνωρίζει ο υπόλοιπος πλανήτης. Από τότε φυσικά έχει γίνει πολύ πιο γνωστό,  ενώ εγώ έλιωνα τα Allstarakia μου για ένα original βινύλιο, το οποίο και τελικά βρήκα στην Ιπποκράτους. Ακούστε εδώ

3.            The Chain / Fleetwood Mac

Το Chain είναι ένα αριστούργημα. Απλά ακούστε το. Αυτή η εισαγωγή, αυτό το μπάσο… αυτά τα φωνητικά, δεν γίνεται να επαναληφθούν. Ακούστε εδώ

4.            Hideway / Cockney Rebel

Μόνο ποιότητα στην Crazy Horse και ο Steve Harley και η παρέα του δεν θα μπορούσε να λείπουν. Από το ντεμπούτο του συγκροτήματος “The Human Menagerie”. Ακούστε εδώ

5.            Sympathy / Uriah Heep

Ένα σχετικά παραγνωρισμένο συγκρότημα που ανήκει στην ίδια κατηγορία με Led Zeppelin και Black Sabbath, από άποψη ευρηματικότητας, πρωτοτυπίας και προσφοράς στον ευρύτερο χώρο του rock/heavy metal. Το “Sympathy” και το “Sunrise” είναι τα τραγούδια τους που δε έλειπαν ποτέ. Ακούστε εδώ

6.            I'd Love To Change The World / Ten Years After

Εικοσιπέντε και βάλε χρόνια πριν γίνει ringtone γνωστής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας,  ο ύμνος των Ten Years After μας ταρακουνούσε επί μονίμου με τις συνεχείς αλλαγές του. Alvin Lee respect. Ακούστε εδώ

7.            Sympathy for the devil / Rolling Stones

Στο αιώνιο ερώτημα Beatles ή Rolling Stones, απαντώ με ευκολία The Beatles αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω την ΤΕΡΑΣΤΙΑ προσφορά των Rolling Stones. Από τα τουμπερλέκια της εισαγωγής, η πίστα γέμιζε και όλοι συνοδεύαμε τον Mick Jagger στο στίχο “Please allow me to introduce myself”. Αξέχαστα τα γυναικεία φωνητικά. Ακούστε εδώ

8.            Telegram / Nazareth

Ένα τραγούδι, που ανήκει στην ίδια κατηγορία με το “Song Dance” των Pavlov's Dog. Έντεχνο hard rock για σκεπτόμενο ακροατήριο, τότε που οι Nazareth ήταν μεγάλοι, με ένα φινάλε αλά Queen και Status Quo. Παραδόξως, αν και ζητήθηκε έντονα, δεν το έπαιξαν στο Λυκαβηττό στις αρχές των ‘90s. Ακούστε εδώ

9.            Black Night / Deep Purple

Από τα καλύτερα τραγούδια των Deep Purple. Δεν περιγράφω άλλο. Ακούστε εδώ

10.          Touch Too Much / AC/DC

Μοναδικό,με φοβερή κλιμάκωση. Ακούστε εδώ