Οι Blues Pills κυκλοφορούν το ομώνυμο ντεμπούτο τους
μετά από 3 Εp!
Το ταλέντο, το δυναμικό παίξιμο και η φοβερή φωνή της Elin Larsson υπήρχαν εκεί όλες τις φορές. Δεν
χορταίναμε όμως και ξέραμε ότι κάποια στιγμή θα έρθει το πολυπόθητο πρώτο
άλμπουμ. Αυτό που δεν περιμέναμε όμως είναι ότι θα μας ταξιδεύει για πάντα ως
ένα από τα κλασικά ροκ άλμπουμ.
Ο δίσκος έχει φοβερή
παραγωγή και ειδικότερα οι κιθάρες είναι σε άλλο επίπεδο. Όμως δεν είναι μόνο
αυτό. Οι συνθέσεις είναι υπεράνω κριτικής και από το πρώτο άκουσμα
κατατάσσονται στο επίπεδο του κλασικού. Απλές αλλά δουλεμένες συνθέσεις με την
καθάρια φωνή της Elin
Larsson να είναι
πλέον εντυπωσιακά χαλιναγωγημένη και εκφραστική.
Έτσι είναι το rock, απλό. Και στην απλότητά του,
βρίσκεται όλη η ουσία του δίσκου. Παλιές συνθέσεις που έχουν ήδη εμφανιστεί στα
προαναφερθέντα 2 Ep
(το τρίτο ήταν live)
όπως το γνωστό πλέον “Devil
Man” αναπτύσσονται
διαφορετικά και δημιουργούν ένα συμπαγές αποτέλεσμα με τις νέες. Ναι, οι Blues Pills είναι retro rock με δυνατή παραγωγή. Δεν μπορώ όμως να
αρχίσω να αραδιάζω τι μου θυμίζει κάθε κομμάτι, ούτε από ποιο συγκρότημα. Δεν
γίνεται γιατί με τον πρώτο τους δίσκο οι Blues Pills ενσωματώνουν τους ήχους των 70’s και late 60’s και δημιουργούν με απίστευτη ενέργεια
τον καταδικό τους ήχο και τα καταδικά τους τραγούδια.
Δεν είναι όλα γρήγορα
και σίγουρα δεν δημιουργήθηκαν για να εντυπωσιάσουν. Κουβαλάνε όμως μια
αρχοντική rock
ποιότητα που είχαμε
χρόνια να συναντήσουμε. Με στίχους παθιασμένους, άμεσους αλλά και εύκολα κατανοητούς,
τα τραγούδια μεταφέρουν τις ιστορίες τους με χαρακτηριστική άνεση στον ακροατή!
Προβλέπω να μην βγαίνει
από το mp3
μου για τουλάχιστον μια διετία, κάτι που είχε συμβεί με τα «Legend” των Witchcraft και «The time of no time evermore» των The Devils Blood από πρόσφατες κυκλοφορίες. Όπως και
με τις επιρροές τους πιο πριν, έτσι δεν έχει νόημα να αναφέρω τραγούδια που
ξεχωρίζουν σε ένα δίσκο φυλαχτό!
Για κλείσιμο, είμαι
υποχρεωμένος όμως να δηλώσω ότι αυτή η μπάντα είναι ένας “Little Sun” που καλό θα ήταν να φωτίσει το δρόμο
όλων μας.
Πραγματικά μάζευα τα
κομμάτια μου ακούγοντας το τελευταίο κομμάτι του δίσκου. Και όταν λέω όλων μας,
εννοώ από τον ροκά που ψάχνει για νέα ακούσματα, από τον heavy metal πιτσιρικά που θέλει και κάτι πιο light, από το παιδί σας που θέλετε να μάθει
τι σημαίνει rock,
έως τον οποιοδήποτε προς τον οποίο θέλετε να περιγράψετε τι σημαίνει rock μεγαλείο.
Ξεπερνώντας κάθε
προσδοκία, τα σέβη μου και εις ανώτερα σε αυτή τη φανταστική ομάδα μουσικών.
ΥΓ. Τον Γενάρη στο Gagarin, πάμε για μεγάλες στιγμές…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου