The Steams, Arianna K @ 2.3.2019 Ρομάντσο

Το soundcheck της Arianna K, γνωστό πλέον ότι πρόκειται για την κόρη του Γιώργου Καρανικόλα των Last Drive, άργησε αρκετά και έτσι βρεθήκαμε εντός του main stage του Romantso λίγο μετά τις 22:00.

Αρκετός κόσμος είχε έρθει για να ακούσει τα τραγούδια του ντεμπούτου της “Early Landed” και ομολογώ ότι είχα περιέργεια για μια τόσο νέα δημιουργό και τα πρώτα της βήματα. Τα τραγούδια της Arianna K λοιπόν είναι ένα indie pop αμάλγαμα, που περιέχουν μια υποβόσκουσα dark/πεσιμιστική, θα έλεγα διάθεση. Το πιάνο και τα πλήκτρα πρωταγωνιστούν στην πλειοψηφία των συνθέσεων, και είναι πολύ όμορφο που δεν αποτελούν απλά hitaκια προς ευρεία κατανάλωση αλλά έχουν βάθος και ωριμότητα. Ναι η φωνή της είναι άγουρη και βγάζει μια παιδικότητα (ακόμα πιο πολύ όταν μιλάει προλογίζοντας τα τραγούδια). 

Ναι υπήρχε σχετικό τρακ (εξάλλου αν δεν κάνω λάθος πρόκειται για την δεύτερη live εμφάνιση της ever) , αυτό που εξέλαβα όμως εντέλει είναι ότι υπάρχει αυτοπεποίθηση και ότι τα τραγούδια της αξίζουν να ακούγονται ζωντανά. H αμηχανία και μια κάποια έκπληξη στην έκφραση της, την έκαναν ακόμη πιο γλυκιά και συμπαθητική παρουσία στα μάτια μου, ενώ τα νέα παιδιά που την συνόδευαν ήταν πολύ σωστοί σε όλα τα επίπεδα. Ξεχώρισα τα “Letting Go”, “Separation” (με το ωραίο σόλο στο τέλος) και “Angry Song” που θεωρώ αντιπροσωπευτικό του ήχου της. Ασφαλώς και υπάρχει μέλλον εδώ, πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις. 

Η τέταρτη φορά που θα έβλεπα The Steams σε διάστημα έξι μηνών (έχασα μόνο τα support σε Lumerians και Peter Murphy) έμελλε να είναι και η πληρέστερη. Το σοκ της πρώτης φοράς δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί, όμως οι The Steams πλέον είναι απολαυστικοί και κάνουν εμφανίσεις υψηλού επιπέδου! Από την πρώτη στιγμή που πατήσανε στην σκηνή την έκαναν δική τους! Τα τέσσερα μέλη έχουν δέσει σε απίστευτο βαθμό και όλη η παράσταση σφύζει από ενέργεια, πάθος και θεατρικότητα!  Τα ψυχεδελικά HEAVY riff, οι ομοβροντίες των τυμπάνων, οι μπασογραμμές-βάσεις των συνθέσεων, και τα βυζαντινά-ροκ φωνητικά του Πάνου Δημητρόπουλου δεν θα ήταν αρκετά, αν αυτή η μπαντάρα δεν τα έδινε όλα στο σανίδι! Η φοβερή σκηνική παρουσία τους είναι αδύνατον να μην σε παρασύρει. Αυτό που παρακολουθήσαμε το βράδυ του Σαββάτου, συνεπικουρούμενο από τρεις επιπλέον σημαντικούς παράγοντες, μόνο ως κολασμένο live μπορεί να χαρακτηριστεί. Εξαιρετικός ήχος, φοβερή δουλειά με κόκκινους και μόνο (!) φωτισμούς, το μηχάνημα καπνού να κάνει υπερωρίες, απέδωσαν στην εμφάνιση τους μια απόκοσμη αίσθηση! 

Όπως είναι καθιερωμένο, ξεκίνησαν με “Black Sand” (ίσως το μόνο κομμάτι κατά την διάρκεια του οποίου δεν υπήρχε η κόκκινη ατμόσφαιρα…) και ακούστηκαν σχεδόν όλα τα τραγούδια του “Wild Ferment”, καθώς και το τρομερό “Feed” από την πρώτη τους ηχογράφηση. Αδυνατώ να καταγράψω highlight, η απόδοση τους από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν “Σήμερα παίρνουμε κεφάλια”! Τρομερή ένταση και πάθος από όλους, ενώ θεωρώ ότι στα ξεσπάσματα/ρολαρίσματα των “The Drought” και “The Harvest” o Gustav στα τύμπανα πέρασε στο επίπεδο πυροβόλου! Ο Ανδρέας “ξέφυγε” ουκ ολίγες φορές με την πηγαία και ιδιαίτερη χορευτική κινησιολογία του, και εκεί κάπου στο φινάλε του “Harvest” κατέβηκε από την σκηνή για να μας ηλεκτρίσει από κοντά. Όσο για κοινό το οποίο αποτελούταν από διαφορετικές μουσικές φυλές (επιτέλους και metalheads κάνοντας devils horns) και ηλικίες, έδειχνε συνεχώς την αγάπη του (και μετά από κάθε τραγούδι) στον υπερθετικό βαθμό, κάποιες φορές μένοντας αποσβολωμένο από την έκσταση επί σκηνής, νιώθοντας ότι παρακολουθεί μια σπουδαία εμφάνιση.

Οι The Steams είναι ότι πιο hot υπάρχει στο χώρο του ροκ αυτή την στιγμή στην Ελλάδα, και το hype είναι αληθινό!  Δεν υπάρχει δικαιολογία για να τους χάσετε το Σάββατο 6 Απριλίου, στο Gagarin όπου θα είναι special guests στους Naxatras. Ακούστε, δείτε , supportάρετε!  “With the right kind of love”!