Οι
φίλοι της Virginia
στην ακαδημία Crawford
αρχίζουν να αγνοούνται, καθώς πλησιάζουν τα γενέθλιά της.
Το
εξώφυλλο της βιντεοκασέτας δεν μου προκάλεσε ποτέ φόβο. Ειδικά όταν ήμουν 15
χρονών, σκεφτόμουν, μα καλά δεν μπορούσε ο τύπος να αποφύγει το δολοφόνο και να
ορμήξει στο κεμπάπ; Φαινόταν τόσο λαχταριστό που μου άνοιγε την όρεξη οπότε το
προσπερνούσα στις θήκες των βιντεοκασετών. Το είχα δει εντέλει και κάνοντας 25
και βάλε χρόνια μετά επαναπροβολή, διαπίστωσα πόσο εύκολα το θυμήθηκα και πόσο
τίμια slashεριά
είναι!
Το
“Happy Birthday to me” αφορά την Virginia και την παρέα της. Μια σνομπ παρέα,
στην οποία η Virginia
επιτέλους θα ενταχθεί. Καθώς ξεκινάνε οι δολοφονίες, οι υποψίες σας θα αλλάξουν
2 και 3 φορές, ενώ το παρελθόν της Virginia (και ο χαμός της μητέρας της) θα
αρχίσουν να αποκαλύπτονται σταδιακά. Gore δεν υπάρχει πολύ, όμως όπως πολύ
εύστοχα διαφημίζει η αφίσα (“Six
of the most bizarre murders you will ever see”) οι φόνοι είναι ευφάνταστοι.
Το
ύφος θυμίζει αρκετά Ντε Πάλμα (χρώματα, λήψεις, φωτογραφία, έντονο ορχηστρικό
σκορ), οι ερμηνείες είναι αξιοπρεπείς, το casting επιτυχημένο, ενώ το μακάβριο φινάλε
μπορεί να μην σας πείσει με τις εξηγήσεις που δίνονται, αποτελεί όμως μια
αξιομνημόνευτη και ιδιαίτερα ενοχλητική τελική σκηνή.
Ένα
slasher από τις
αρχές των 80’s
που αξίζει να δείτε ή να θυμηθείτε όπως έκανα και εγώ.
6/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου