I.D. (1995) Drama

Θυμάμαι ότι το μακρινό 1995 ήταν η πρώτη ή η δεύτερη χρονιά κατά την οποία καθιερώθηκε να κυκλοφορούν νέες παραγωγές και να μην παίζονται μόνο επαναλήψεις κατά την θερινή περίοδο. Το κοινό ήταν παντελώς απροετοίμαστο, τα χρόνια για το σινεμά ήταν αρκετά δύσκολα, και το I.D. πολύ ιδιαίτερο και απευθυνόμενο σε συγκεκριμένο κοινό για να καταφέρει να “κόψει” εισιτήρια. Με λίγα λόγια πήγε άπατο και είναι πραγματικά κρίμα γιατί αποτελεί μια σπουδαία ταινία με ρεαλιστικές ερμηνείες και ένα σημαντικό κοινωνικό σχόλιο για τον χουλιγκανισμό. Τέσσερις αστυνομικοί θα διεισδύσουν σε ομάδα χούλιγκαν προκειμένου να ξεσκεπάσουν τους αρχηγούς που κινούν τα νήματα. Η ταινία όπως έγραψε και ο συγχωρεμένος, κορυφαίος κατά την γνώμη μου κριτικός κινηματογράφου, Μπάμπης Ακτσόγλου, αφορά το ποδόσφαιρο και δεν περιέχει πάνω από 30 δευτερόλεπτα αθλητικής δράσης. Εδώ όλα έχουν να κάνουν με τον χουλιγκανισμό και την χαρακτηριστική ευκολία με την οποία μπορεί να “περάσεις” σε άλλο στάδιο με την υπερβολική σου αγάπη για την ομάδα. Τα όρια μεταξύ “δουλειάς” και “πραγματικότητας” θα χαθούν για τον John και ο ίδιος θα βρεθεί να αναζητά τον αληθινό του εαυτό. Βρετανικό, ρεαλιστικό ως το κόκκαλο, το “I.D.” αποτελεί μια δυστυχώς πάντα επίκαιρη ταινία την οποία πρέπει να δείτε με τους γιούς σας πριν την εφηβεία και πριν θεωρήσουν ότι το να πας γήπεδο είναι τόσο αθώο και απλό όσο ακούγεται.

20 και βάλε χρόνια μετά την θέαση της και ακόμη νιώθω ότι “είμαι” και λίγο Shadwell.

Δυνατή εμπειρία!

8/10 

Δείτε το τρέιλερ εδώ