Σάββατο 29 Αυγούστου 2015

Only Lovers Left Alive (2013) Drama, Comedy, Horror




Το “Dead Man” είναι μια από τις καλύτερες ταινίες των 90΄s και της κινηματογραφικής ιστορίας γενικότερα. Είχε ξεκινήσει η γνωριμία μου με τον Jarmusch νωρίτερα με το  «Down by law”. Παρακολουθώ τις ταινίες του πάντα με ενδιαφέρον και θεωρώ ότι το περιθωριακό στυλ και οι χαβαλετζίδικοι διάλογοι των σεναρίων του θα έπρεπε να αγγίζουν περισσότερο κόσμο. Ο περισσότερος κόσμος βέβαια δεν είναι μποέμ, δεν έχει κολλητό τον Ίγκυ Ποπ και δεν αρέσκεται σε αργές ταινίες όπου πρωταγωνιστούν περιθωριακές φιγούρες και soundtrack που είναι προορισμένα για να Ακουστούν (με το Α κεφαλαίο) με ελάχιστη δράση.
Το “Only Lovers Left Alive” δεν ξεφεύγει στο παραμικρό από την παραπάνω συνταγή. Είναι δηλαδή ο Jarmusch που ξέρουμε και μας αρέσει. Το σενάριό του, αυτή τη φορά, καταπιάνεται με βαμπίρ. Η ιστορία εξελίσσεται στο παρόν και αφορά τον Adam και την Eve (!), ένα ζευγάρι βρικολάκων που προσπαθεί να ξεπεράσει την μεταξύ τους κρίση. Η Eve προσπαθεί να συμπαρασταθεί στον Adam, ο οποίος έχει πέσει σε βαριά κατάθλιψη, όμως ο ερχομός της μικρής αδερφής της Eve, θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερα προβλήματα.
Οι απέθαντοι του Jim Jarmusch δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με ότι έχετε δει μέχρι τώρα. Είναι απομονωμένα πρεζάκια που γουστάρουν ροκ (και παίζουν κιόλας),  ενώ φιλοσοφούν για το νόημα της ζωής τους στον κόσμο των ανθρώπων (των υποδεέστερων αυτών πλασμάτων).
Ο Adam δεν αντέχει άλλο τη συναναστροφή με τους ανθρώπους, ούτε μπορεί να συνειδητοποιήσει την απαράδεκτη εξέλιξή τους ανά τους αιώνες. Η Eve από την άλλη πλέει στη χαρά της ζωής και στις δυνατότητες διασκέδασης που σου δίνει. Η ζωή είναι για να περνάς καλά και γιατί όχι και για πάντα, σύμφωνα με την Eve.
Η στυλιζαρισμένη ατμοσφαιρική σκηνοθεσία του Jarmusch είναι ευρηματική και περιέχει αρκετές σκηνές «τραβηγμένες» για τα δικά του δεδομένα. Εξάλλου, με βαμπίρ ασχολείται οπότε ανάλογη και η αντιμετώπιση του θέματος.
Προκαταβολικά, για όσους δεν γνωρίζουν τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη, προετοιμαστείτε για την παντελή έλλειψη σκηνών δράσης. Η ταινία αφορά την (πολλές φορές) βαρετή καθημερινότητα του ζεύγους.
Αυτό όμως δεν πρέπει να σας εμποδίσει από το να την προτιμήσετε. Οι καυστικές ατάκες, οι σινεφίλ αναφορές και οι πολύ καλές ερμηνείες της Tilda Swinton και του Tom Hiddleston θα σας αποζημιώσουν.
Άσε που έχει και ΓΑΜΩ τα soundtrack, από την μπάντα που συμμετέχει ο ίδιος ο Jarmusch (SQURL), αλλά και επιλογές του ίδιου που είναι για άλλη μια φορά εκπληκτικές, και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της θέασης της ταινίας.
Αράξτε, ξαπλώστε και απολαύστε.

ΥΓ. Αναφέρεται ότι δέχθηκε πίεση για να προσθέσει κι άλλες σκηνές δράσης, στις λίγες που είχε γυρίσει πριν την ολοκλήρωση της ταινίας. Και τι κάνει λοιπόν; Τις αφαιρεί όλες. Θεός!


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου