Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

O Darren Aronofsky πριν τον Noah




Παρακολουθώ τον Darren Aronofsky από το ξεκίνημά του, το “Pi”. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί έτσι βλέπω και την εξέλιξή του σε κάθε ταινία, καθώς είναι χαλαρά στο top 10 των αγαπημένων μου σκηνοθετών. Και αυτό με μόλις πέντε ταινίες στο ενεργητικό του και ενώ περιμένουμε την πρώτη πιο mainstream και μεγαλεπήβολη δημιουργία του, το Noah με τον Russell Crow στον κεντρικό ρόλο .
Ας θυμηθούμε λοιπόν τις ταινίες που έχει σκηνοθετήσει αναλυτικά, έστω και αν ο τίτλος της στήλης είναι “Η συμμορία των 7 έως 10”. Για τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη θα γίνει εξαίρεση. Εξάλλου οι πέντε ταινίες του αρκούν για να περάσει στο πάνθεον των σημαντικότερων δημιουργών ever.

1.Requiem for a Dream 2000 Drama
Το “Ρέκβιεμ για ένα όνειρο” είναι μια εμπειρία ζωής, ένας εφιάλτης που ζωντανεύει στις οθόνες μας για να μας περιγράψει με απόλυτη ακρίβεια και λεπτομέρεια τον κόσμο των ναρκωτικών και των εξαρτημένων ανθρώπων από αυτά. Η ταινία είναι ασυμβίβαστη και απολύτως επιθετική στον τρόπο παρουσίασης του εθισμού και των παραισθήσεων. Η σκηνοθεσία του Arronofsky δεν έχει προηγούμενο, ενώ όλες οι ερμηνείες είναι άφοβες και πειστικές. Ειδικά η Ellen Burstyn, είναι απίστευτη και δικαίως κέρδισε το Oscar A’ γυναικείου ρόλου.
Αν δεν την έχετε δει, την βλέπετε τώρα. Εννοείται ότι πριν ξεκινήσετε παίρνετε δραμαμίνες και αφού την δείτε υπάρχει πιθανότητα να χρειαστείτε αντικαταθλιπτικά.
Πάντως όταν την παρακολουθήσετε, δεν θα μπορείτε να ξεκολλήσετε το βλέμμα σας από την οθόνη, ούτε για ένα δευτερόλεπτο (αυτό είχα πάθει την πρώτη φορά…).


2.Black Swan 2010 Drama Thriller Mystery
Το Black Swan ήταν η ταινία της χρονιάς το 2010. Είχε προκαλέσει διαφωνίες μεταξύ των σινεφίλ, αφού σε κάποιους είχε φανεί απλή και φτωχή ενώ σε άλλους (όπως και ο γράφων) αριστούργημα. Πιστεύω πάντως ότι  τα μειονεκτήματά του, για κάποιους, είναι στην πραγματικότητα και η μεγάλη του δύναμη. Υπερβολή παντού (ερμηνείες, σκηνοθεσία), κιτς αισθητική, και διάχυτος αισθησιασμός. Αυτά παραδόξως βρίσκονται όλα κάτω από το γενικότερο feeling της ταινίας που είναι ο ΤΡΟΜΟΣ, με κεφαλαία. Έτσι αισθάνθηκα κατά τη διάρκεια της ταινίας. Σαν να μπαίνω σε τρενάκι του τρόμου και κάθε νέο τέρας που πεταγόταν με έριχνε σε ακόμη βαθύτερο σκοτάδι . Η ιστορία της μπαλαρίνας Nina (Oscar Α’ γυναικείου για την Natalie Portman) για την οποία το μπαλέτο είναι στην κυριολεξία η ζωή της και όχι το επάγγελμά της απλά, η οποία ανταγωνίζεται για τον πρώτο ρόλο στην Λίμνη των Κύκνων με την LilyMila Kunis, θεά). Σημαντικό ρόλο στη ζωή της παίζουν η ψυχωτική και απαιτητική μητέρα της και ο καταπιεστικός καλλιτεχνικός διευθυντής της παράστασης. Άλλοι δυο ρόλοι που αντίστοιχα “γράφουν” οι Barbara Hershey και ο Vincent Cassel. Απίστευτα έντονη ταινία και με δυνατή κλιμάκωση έως το τραγικό φινάλε. Ίσως η πιο ώριμη ταινία του με πλάνα απολύτως ακριβή, θα σας κάνει να πιστέψετε ότι η ομορφιά και η κόλαση πάντα πηγαίνουν χέρι χέρι.

 
3.The Wrestler 2008 Drama
Η ιστορία ενός παλαιστή του VFW που προσπαθεί να ζήσει περασμένα μεγαλεία αλλά και να ισορροπήσει την προσωπική και οικογενειακή του ζωή. Ο Mickey Rourke είναι ο Randy The Ram. Και είναι σοκαριστικός σε μια ταινία για τη μοναξιά. Για το κυνήγι της δόξας που ποτέ δεν έρχεται. Καθώς και για την ανάγκη που έχουμε όλοι να μας αγαπάνε. Δεν έχουμε ένα απλό μελόδραμα εδώ. Σε ταινία του Aronofsky είμαστε. Ο ρεαλισμός είναι το θεμέλιο της ταινίας του αυτή τη φορά. Ρεαλισμός στο ρινγκ (πολύ αίμα και βία), στα παρασκήνια (φιλία), στις σκηνές με την κόρη του (συγκίνηση και συναισθηματική φόρτιση) και παντού! Τον Mickey Rourke, συνοδεύουν η Marisa Tomei σε hotter than hell ρόλο στριπτιτζού και η αποκάλυψη στο ρόλο της κόρης του Evan Rachel Wood, και οι δυο εξαιρετικές. Η ταινία είναι τίμια, έχει χιούμορ αλλά και σημεία για να κλάψεις. Αδικοχαμένο το Oscar εκείνη τη χρονιά για τον συγκλονιστικό Mickey Rourke που μεταμορφώνεται σε Randy the Ram και κερδίζει τη συμπάθειά μας με ευκολία. Μπορεί σε στιγμές να σας ξενίσει η βαρβαρότητα κάποιων σκηνών αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι ευαίσθητο και ανθρώπινο.


4.The Fountain 2006 Drama Sci Fi
Εδώ είχε θέμα. Δεν του βγήκε το budget (δεν του το δώσανε δηλαδή) και δεν είχε την αρχική επιλογή πρωταγωνιστών για την ταινία του. Και όμως το The Fountain είναι ένα παρά τρίχα αριστούργημα, στο οποίο τρεις παράλληλες ιστορίες μας μιλάνε για ζωή, την αγάπη και το θάνατο με ένα ρομαντικό και μεγαλειώδη ταυτόχρονα τρόπο. Ό,τι πιο διαφορετικό και φιλόδοξο στη φιλμογραφία του, με τις τρεις ιστορίες να διαδραματίζονται στο παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ένας κονκισταντόρ προσπαθεί να βρει το δέντρο της ζωής για να σώσει την αιχμάλωτη βασίλισσά του, ένας ιατρικός ερευνητής να θεραπεύσει την ετοιμοθάνατη γυναίκα του και ένας διαστημικός ταξιδιώτης κατευθύνεται προς ένα άστρο που πεθαίνει. Κοινό στοιχείο και στις τρεις ιστορίες το Δέντρο και το πάθος για ζωή! Πολύ καλοί η Rachel Weisz και Hugh Jackman στους κεντρικούς ρόλους ενώ τα εφέ και η μουσική είναι απολύτως ταιριαστά και αξιομνημόνευτα. Για άλλη μια φορά η σκηνοθεσία του είναι μοναδική στο είδος της.


5.Pi 1998 Thriller Sci fi
Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία έγινε πραγματικότητα με πολύ χαμηλό προϋπολογισμό και είναι ένα τεχνικό και σκηνοθετικό επίτευγμα. Ασπρόμαυρο, κλειστοφοβικό και πρωτότυπα παρανοϊκό, το Pi, αφορά ένα μαθηματικό που έχει εμμονή να βρει το αριθμό που ελέγχει και προβλέπει το χρηματιστήριο. Έτσι ξεκινάει βέβαια, γιατί στη συνέχεια η παράνοια τον κυριεύει και τον οδηγεί σε θρησκευτικά και κερδοσκοπικά μονοπάτια. Το “Pi” έχει φοβερή ατμόσφαιρα και στυλ και δεν πρέπει να σας τρομάξει ότι αφορά τα μαθηματικά και αριθμητικού υπολογισμούς. Αυτά είναι το απλό κομμάτι. Το δύσκολο είναι να καταφέρετε να κατανοήσετε τον Maximillian, την αγωνία του, τις εμμονές του και την ιδιοφυία του. Δύσκολη ταινία, να το πούμε, όχι για όλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου