The Steams, Acid Pussies @ Six d.o.g.s 14.9.2018

Ηλεκτρικός Οργασμός!

Το ντεμπούτο των The Steams, “Wild Ferment”, το άκουσα μόλις τρεις εβδομάδες πριν τη live εμφάνιση τους στο Six d.o.g.s. Και το άκουγα δύο φορές, κάθε μέρα, επί τρεις εβδομάδες! Ταξίδεψα, εκστασιάστηκα, το αγάπησα. Δεν ήξερα τίποτα για τις live εμφανίσεις τους. Τώρα ξέρω. Μετά την Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου και παρόλη την εμπειρία που κουβαλάω (ε, μα πια), τώρα πλέον ξέρω τι σημαίνει live ψυχεδελικό doom rock. 

Οι The Acid Pussies που βρέθηκαν στη σκηνή του Six d.o.g.s. λίγο μετά τις 21:30, θα πω ότι ήταν υπέροχοι. Ψυχεδελική rock, γεμάτος – πλούσιος ήχος, με φωνητικές γραμμές που φέρνουν κάπως προς Morrison, και μουσική που πατάει σε πολλά είδη. Μπορούν άνετα να συγκινήσουν έναν κλασικό ροκά αλλά και έναν φίλο του Ελληνικού κύματος νεοψυχεδέλειας. Υπάρχουν δυνατά rock ξεσπάσματα στα τραγούδια τους, καθώς και πολλά έντονα ρυθμικά μέρη. Άψογοι εκτελεστικά, με όμορφη σκηνική παρουσία, μπορεί να ζεστάθηκαν οι ίδιοι στη σκηνή, κατάφεραν όμως να ζεστάνουν κι εμάς και κέρδισαν από την αρχή το χειροκρότημα του κατά το ήμισυ γεμάτου Six d.o.g.s. Υπάρχει μέλλον εδώ. 

Η σκηνή ουσιαστικά άλλαξε για την εμφάνιση, ή μάλλον την καταιγίδα των The Steams. Τα ντραμς στήθηκαν στο αριστερό μέρος της σκηνής και η τετράδα των Πάνος Δημητρόπουλος (κιθάρα, φωνή, σύνθεση/στίχοι), Ανδρέας Κοκοβίκας (κιθάρες, howls), Gustav Penka (drums) και  Άλεξ Μπόλπασης (μπάσο), βάλθηκαν να παίξουν όλη τη δισκογραφία τους και να σηκώσουν στο πόδι το γεμάτο πλέον venue. Η ψυχεδέλεια των The Steams είναι μοναδική, ξεχωριστή. Χαρακτηρίζεται από επιβλητικότητα, μπλέκει τη Δύση με την Ανατολή και ακολουθεί μια πολύ ιδιαίτερη μανιέρα. Τα πρώτα μέρη των τραγουδιών τους είναι μελωδικά με garage ψυχεδελικές κιθάρες και τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Πάνου να τον κάνουν να φαντάζει σαν ένας rock κήρυκας. Στο δεύτερο μέρος, όχι πάντα βέβαια, ακολουθούν stoner – doom εντάσεις που κορυφώνουν τα συναισθήματα και την πώρωση. Η μουσική τους είναι τελετουργική και η εξαιρετική παρουσία τους επί σκηνής δείχνει ότι είναι ερωτευμένοι μαζί της. 

Πλην του Μπόλπαση (και παραγωγός του άλμπουμ) που ήταν βράχος στα καθήκοντα του στο μπάσο, ως η πιο στιβαρή παρουσία, η μπάντα είναι πειραγμένη με την καλή έννοια. Πραγματικά τα δίνουν όλα, χορεύοντας, κάνοντας headbanging, βασανίζοντας τα drums (απίστευτα τα ρολαρίσματα του Gustav), και αντίστοιχα παρασέρνουν και το κοινό, που στην μεγάλη πλειοψηφία του ήξερε πολύ καλά με ποιους έχει να κάνει. Φοβερές οι εκτελέσεις των κομματιών (ο ήχος τ έ λ ε ι ο ς), “Oooooo” πάνω στις αλλαγές των riff από τον κόσμο (μέχρι και moshpit δημιουργήθηκε στα δύο τελευταία κομμάτια), μια πολύ δυνατή βραδιά!   

Exploding sun, oh let me glow!! Οι The Steams είναι έτοιμοι (χωρίς να έχω ψάξει την ιστορία του συγκροτήματος) να αλλάξουν κατηγορία! Βασικά έχουν αλλάξει, και η βραδιά της Παρασκευής θα είναι σημείο αναφοράς, για όσους τυχερούς βρεθήκαμε εκεί!