Μελετημένη αλλαγή
ύφους, κατηγορίας και τελικής απήχησης. Οι Hexvessel σας προσκαλούν να
κατατάξετε το “When We Are Death” ως μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της
χρονιάς.
Το συγκρότημα του πολυμήχανου Kvohst είχε μπει στον πάγο
για κάποιο χρονικό διάστημα. Προτεραιότητα του Mat McNerney (αυτό είναι το
πραγματικό του όνομα), ήταν οι post
punk/death rockers
Beastmilk οι οποίοι μετά και από
ένα επιτυχημένο live
στην Αθήνα οδηγήθηκαν στη διάλυσή τους και τη μετεξέλιξή τους σε
Grave Pleasures. Οι Hexvessel με δυο πανέμορφες κυκλοφορίες, “Dawnbearer” (2011) και “No Holier
Temple” (2012) αποτελούσαν την ήπια πλευρά
του, με παγανιστικές επιρροές και εσωτερικές αναζητήσεις να βρίσκονται στο
επίκεντρο.
Παίρνοντας συγκεκριμένο αριθμό τραγουδιών από κάθε ένα από τα
δυο τους άλμπουμ αλλά και τo ΕP που κυκλοφόρησαν, θα μπορούσε κάποιος να δημιουργήσει ένα
αριστούργημα. Ο εξ ορισμού underground
ήχος τους και η πληθώρα συγκροτημάτων στο συγκεκριμένο ιδίωμα,
τους είχε τοποθετήσει σε ένα καλό σημείο, αλλά όχι στην κορυφή των ακουσμάτων
μου.
Ο Kvohst θέλησε να το αλλάξει αυτό (του είχα πει, δεν πάει
άλλο, κάντο αφού μπορείς), και τα κατάφερε με ένα εντυπωσιακό αλλά και
διαφορετικό Hexvessel άλμπουμ.
Από το “Transparent
Eyeball” δίνεται η γραμμή για όλες τις
υπέροχες στιγμές που θα ακολουθήσουν. Τέλος σε πρελούδια, ιντερλούδια και
μακροσκελείς folk συνθέσεις
(που βέβαια ήταν μια χαρά). Εδώ έχουμε να κάνουμε με «κανονικά» τραγούδια των 4
½ περίπου λεπτών (κατά μέσο όρο), με πολύ ηλεκτρισμό και τις gothic rock
επιρροές του Kvohst (Beastmilk
που λέγαμε) να ενώνονται με τους Byrds και τους Doors. Η εποχή των λουλουδιών
ξαναζωντανεύει και η φωνή του Mat,
δοκιμάζεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε
τραγούδι, ενώ τα riff και
τα ρεφραίν είναι άκρως κολλητικά.
Συνειδητά οι Hexvessel, αφού μελετήσανε πολύ καλά τις
επιρροές τους, δομήσανε τα τραγούδια τους με υποδειγματικό τρόπο, τηρώντας
κανόνες και συμπιέζοντας τις ιδέες τους.
Θα έλεγε κανείς ότι τα παραπάνω θα αφαιρούσαν πόντους από
τον folk χαρακτήρα τους, κάτι που
δεν συμβαίνει και εντέλει τους κάνει να ακούγονται ουσιώδης και πιο εμπορικοί
(με την πολύ καλή έννοια!).
Έτσι όπως και με το ομώνυμο ντεμπούτο των “Blues Pills”
(διαβάστε εδώ), αλλά και της γενικότερης φιλοσοφίας που ακούω μουσική από μικρό
παιδί, το “When We Are Death” είναι στο σύνολό του πανέμορφο και δεν ωφελεί να
αναφερθώ σε κάθε τραγούδι ξεχωριστά!
Για όσους έχουν λίγο χρόνο, και τρέχουν και δε φτάνουν
προτείνω να ρίξουν έστω μια αυτιά στο “Cosmic
truth”-εδώ που ο ρόλος του στο άλμπουμ είναι
να συνδέσει τον παλιό κόσμο των Hexvessel με τον νέο, ενώ παράλληλα αποτελεί μια
rock μπαλάντα που αν ήμασταν
στα 80΄s δε
θα έλλειπε από καμία κασέτα-συλλογή με τραγούδια αυτού του ύφους.
Εναλλακτικός τίτλος παρουσίασης: “Forest Rock”, όπως οι ίδιοι αναφέρονται στον ήχο τους.
8,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου