Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

Αρλέτα, Λάκης Παπαδόπουλος @ 13.7.16 Κήπος Μεγάρου Μουσικής



Όπως κάθε χρόνο ο κήπος του Μεγάρου φιλοξενεί το καλοκαίρι ενδιαφέροντες καλλιτέχνες του ελληνικού χώρου. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά αποφάσισα να τον επισκεφθώ και πως θα μπορούσα να κάνω αλλιώς, όταν δύο από τα αγαπημένα τραγούδια της κόρης μου είναι η “Γυριστρούλα” και η “Σερενάτα”. Σχεδόν όλη η οικογένεια λοιπόν (ο γλυκός Ταλιμπάν απουσία), βρέθηκε στο γκαζόν του κήπου σε  μια υπερβολικά ζεστή βραδιά, βρίσκοντας την Αρλέτα στην σκηνή να έχει ήδη  ξεκινήσει (δύσκολο το parking στην περιοχή). Η Αρλέτα ενώ δεν μπορεί στην κυριολεξία πλέον να σταθεί στα πόδια της, διατηρεί στο ακέραιο την υπέροχη φωνή της και φυσικά τον πνευματώδη λόγο της. Καθιστή λοιπόν, με την “κουτσή” κιθάρα της, μάγεψε μικρούς και μεγάλους, ή μάλλον από τους πολύ μικρούς μέχρι τους πολύ μεγάλους που παραβρεθήκαμε.
Η αναλοίωτη φωνή της, μας έδωσε μεταξύ άλλων τα “Τσάι γιασεμιού” και “Τραγούδι της ερήμου”, ενώ τα “Αγάπη που΄γινες δίκοπο μαχαίρι” και “Μια φορά θυμάμαι” σιγοτραγουδήθηκαν από το κοινό με την γλυκύτητα και την τρυφερότητα που απαιτούσε η βραδιά. Μας εκμυστηρεύτηκε μεταξύ άλλων, ότι “μπαίνει” στο Internet και διαπίστωσε ότι ο “Λύκος”είναι πολύ ψηλά στις προτιμήσεις του κοινού, γεγονός που με χαροποίησε ιδιαίτερα αφού είναι το αγαπημένο μου. Η Αρλέτα είναι “αντί”, και έτσι μάθαμε πως δεν ήθελε η super επιτυχία της “Το ναυάγιο” να ανοίγει το δίσκο της (“Άσε τα κρυφά κρυμμένα”), παρά να είναι τρίτο στην δεύτερη πλευρά.
Δίπλα στην Αρλέτα, ο Λάκης Παπαδόπουλος κράτησε ένα διακριτικό ρόλο, αναδεικνύοντας την τραγουδοποιό και τιμώντας την ως πρωταγωνίστρια της βραδυάς. Ερμήνευσε αρκετές από τις επιτυχίες του, όπως (πρώτη και καλύτερη) τη “Γυριστρούλα”, το “Γοριλάκι”, και την “Τσίχλα δίχως ζάχαρη”. Αφιέρωσε στον Δημήτρη Μητροπάνο το υπέροχο “Για να σε εκδικηθώ”, χωρίς να επιτρέψει στην θλίψη να κυριαρχήσει (σε καμμία στιγμή του live) και καταλήγοντας να κάνει φωνητικά παιχνίδια με το κοινό. Ανεβαστικός (χωρίς να είναι χαβαλές), αλλά και ανάλαφρος (χωρίς ούτε στιγμή να παύει να είναι rock) , o Λάκης κομπλιμένταρε την Αρλέτα για όσα του (μας) έχει προσφέρει.
Η μόνη δύσκολη στιγμή, η στιγμή που στην παραγγελιά για να παιχτεί η “Σερενάτα”, ο Λάκης απάντησε:”Πάει αυτή, ψόφησε”, για να εισπράξω την απορία στα μάτια της μικρής μου:”Τι είπε μπαμπά για την Σερενάτα; Δεν θα την πούνε;”. Φυσικά την είχαν κρατήσει για το τέλος, και αφού τραγουδήθηκε περισσότερο από το κοινό και τον Λάκη, κλείσανε με τα “Ήσυχα βράδια” που ήταν και ο τίτλος της συνάντησης τους, αφήνοντας μας με ένα νοσταλγικό χαμόγελο και την Αθήνα λίγο πιο όμορφη.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου