Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Ex Machina (2015) Sci fi, Drama


Ο Caleb, ένας νεαρός προγραμματιστής, θα κληθεί από τον δισεκατομμυριούχο Nathan να αξιολογήσει την Ava. Ένα ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης με ανθρώπινη μορφή. Το σενάριο της ταινίας έχει απασχολήσει πολλές φορές τον κινηματογράφο,  με αρκετές από τις ταινίες που καταπιάνονται με το θέμα να αποτελούν άριστες φιλοσοφικές αναζητήσεις με εκπληκτικά οπτικοακουστικά εφέ. Ταινίες που παρουσιάζουν καταστάσεις που μπορεί στο πολύ κοντινό μέλλον να μας απασχολήσουν σοβαρά. Ταινίες που ο άνθρωπος προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη ζωή που ο ίδιος δημιούργησε. Που προκαλούν ερωτήματα και σκέψεις για την ύπαρξη, την ύλη, τα συναισθήματα. Αν δεν το καταλάβατε το “Ex Machina” έχει πολλά κοινά με την ταινία σταθμό του είδους “Blade Runner”.
Ο Nathan έχει δημιουργήσει ένα τελειοποιημένο ανδροειδές και θέλει να το μοιραστεί με τον Caleb. Χρειάζεται την αξιολόγησή του, την άποψή του για το έργο του. Θέλει απάντηση στο ερώτημα εάν μπορεί η Ava να «περάσει» σαν αληθινό ανθρώπινο ον. Από εκεί και πέρα, αφού ο Caleb θα γνωριστεί με την Ava, θα ξεκινήσει ένα λεκτικό παιχνίδι εξουσίας και δύναμης για τα τρία πρόσωπα. Θα αμφισβητήσουν και θα αμφισβητηθούν. Η Ava θα προσπαθήσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Caleb, ενώ ο Nathan κρατάει κλειστά τα χαρτιά του, τουλάχιστον στην αρχή.
Η ταινία είναι πολύ προσεγμένη εικαστικά (χρώματα, κάδρα). Σε μια δημιουργία με έλλειψη δράσης, το δυνατό σημείο είναι το σενάριο που εξετάζει θέματα όπως το ηθικό κομμάτι της δημιουργίας ζωής. Εντυπωσιακός είναι και ο τρόπος που παρουσιάζονται οι εξωτερικοί χώροι και το εσωτερικό της εγκατάστασης του Nathan. Αχανή τοπία, πανέμορφη φύση έρχονται σε αντίθεση με δωμάτια, διαδρόμους και γυαλί (πολύ γυαλί) στο εσωτερικό (κάτι σαν λαβύρινθος).
Αργό στην εξέλιξή του, είναι ένα βραδυφλεγές ψυχολογικό (αλλά και ερωτικό όπως θα αποδειχθεί) θρίλερ, που δεν μπορεί να συγκριθεί με ταινίες sci fi παρόμοιας θεματολογίας, όπου η δράση και η περιπέτεια έχουν τον κύριο λόγο. Τα φιλοσοφικά ερωτήματα που προκύπτουν στις συζητήσεις είναι απλοϊκά δοσμένα και ενδιαφέροντα, ενώ για να μη νομίζετε ότι θα σας πάρει ο ύπνος, υπάρχουν και σκηνές έντασης και αγωνίας, τις κατάλληλες όμως στιγμές. Λίγες μεν αλλά επιτυχημένες, συναντώνται κυρίως στο δεύτερο μέρος όπου η ροή της ιστορίας οδηγεί σε κορύφωση και αποκαλύψεις.
Σοβαρή δουλειά, σκηνοθετικό ντεμπούτο του σεναριογράφου Alex Garland (“28 Days Later...”), το “Ex Machina” παίρνοντας το όνομά του από το αρχαίο γνωστό ρητό Deus ex machina είναι το “ Blade Runner” των ‘10s μέχρι νεωτέρας. Τσεκάρετε.

8/10

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου